www.wiarabiblijna.fora.pl

Axanna · Gość

Opisze tu z pamieci opowiadanie pewnego zolnierza, ktory byl uwazany za zaginionego, ale po czasie wrocil do domu, ale sie okazalo, ze jego zona juz byla mezatka za innym, a corka wziela nazwisko nowego taty.

Zas po jakims czasie on ozenil sie na innej kobiecie, ktora miala syna, ktory mial samobojcze mysli, gdyz byl nieszczesliwie zakochany. Powiedzial mu to:

" wracalem do domu, bylem taki szczesliwy, tesknilem za zona, myslalem jade do raju, ale trafilem do piekla, bylem zdruzgotany, nikt mnie nie czekal, nic mi sie nie udawalo, czepialem sie za zycie z calej sily, ale wszystko walilo sie z rak. Wtedy pojechalem na winde gorska, wybralem kabine, ktorej drzwi sie nie blokowaly i chcialem gdy bedzie na wysokosci otworzyc je i wyjsc ... do nikad, wyjsc i skonczyc te meczarnie. Ale tuz przed tym jak winda miala sie ruszyc do niej weszla grupa mlodych ludzi, byli rozesmiani, mieli szampana. Stalem do nich plecami i taki bylem wsciekly, czekalem na najwyzszy punkt, by otworzyc wreszcie te drzwi, kiedy uslyszalem za plecami glos mlodej dziewczyny "prosze pana". Odwrocilem sie i warknelem niegrzecznie do tej dziewczyny w ciemnych okularach, ze szampana nie pijam. Ale ona sie usmiechnela i powiedziala przepraszajaco, ze ma urodziny i ze im z przyjaciolmi mowili ze tutaj sa takie piekne widoki, czy nie mogl by pan im opisac co widzi. I wtedy zrozumialem, ze owa dziewczyna i inni, oni byli slepi, ale radowali sie zyciu stawiac czola wszystkiemu... I poczulem wtedy taki wstyd, tak wielki wstyd..."

agnieszka

Dobrze , ze tak sie stalo i skonczylo zawstydzeniem. Jaki Bog jest milosierny.

Ludzie sie targaja na swe wlasne zycie, ktore jest najwieksza wartoscia i darem od Boga z byle powodu, ktory oczywiscie urasta dla nich do rangi niewiadmo jakich menczarni.

Mnie zawsze wzrusza Job, gdy czytam jak powiedzial;

"Pan dal, Pan zabral niech bedzie blogoslawione imie Panskie".

gdy potwornie cierpial.

Chcialbym miec zawsze taka postawe.

Mysli samobojcze (meszkalismy na 10 pietrze) mialam gdy bylam dzieckiem, ale juz wtedy wiedzialam, ze nie moge popelnic samobojstwa ze wzgledu na Boga i modlilam sie do Boga, a On dawal mi pokoj.

Axanna · Gość

sa osoby zycie ktorych to nieprzerwane pasmo cierpienia zarowno psychicznego jak fizycznego. Uwiezieni w niepelnosprawnych cialach, glusi, slepi, unieruchomieni. Podczas gdy rowiesnicy sie bawia, tancza, zakochuja sie, innym to nie jest dane. Czesto sa porzuceni przez rodzicow, wychowani w domach dziecka.... I tak sie czasem mysle (o sobie) "jakie ty masz prawo narzekac na cokolwiek"... Jak czesto myslimy o sobie wiecej niz nalezy w przeciwienstwie do tych wlasnie cierpiacych osob, ktorzy w pokorze uwazaja siebie za nizszych, gorszych, choc tak naprawde jest dokladnie na odwrot...

Artemas

trothlik

Axanna

oj, wszyscy tacy sami jestesmy, pare dni temu pewna pani narzekala jacy to wszyscy nieczuli, ze nikt nie widzi jej bolu i cierpienia, ale wszyscy widza bledy. To ciekawe jak czesto ona sama zwrocila uwage na czyjes cierpienie i czy sie to zdarzylo chociaz raz jeden.... Wszyscy siedza i koncentruja sie na sobie utyskujac na innych, bo uwazaja ze wszyscy maja sie obnosic z nim jak z jajcem. Przy tym mysl ze innym tez mozliwie ciezko jakos w glowie nie powstaje. Tak ze roznie to bywa, bo owszem, bywa ze ktos na prawde ma ciezka probe, a bywa ze jecza z byle powodu jak wspomniala Agnieszka. I tak sie mysle ze ci na prawde cierpiace czesciej znosza swoj bol w milczeniu, a jecza raczej egoisciki, co to uwazaja ze im sie nalezy.

Marta

Co innego jest depresja a co innego egoistyczne jęczenie.
Proszę tego nawet nie porównywać.

Axanna

z tym ze te pojecia czesto sa mylone przez osoby jeczace. Ja, Marto, nie jecze, bys mi robila uwagi ze co innego to czy tamto. Nieraz mialam w zyciu na prawde ciezko, ale nigdy nie reklamowalam sie ze "oto mam depresje" i wszyscy maja chodzic wokol mnie na palcach. Co prawda nie powiem ze nie narzekalam, bo i owszem, narzekalam, ale wspolczucia zadnego nie doznalam, wrecz przeciwnie i jakos nie umarlam Smile

Marta

ambasador

Zależy z jakiej perspektywy podchodzimy do tego co spotyka nas w życiu. Słowo Boże mówi że słońce świeci i pada deszcz zarówno na chrześcijan jak i na tych dla których Boga nie ma.
Przekładając to na język kłopotów jakie w życiu ludzi dotykają jak np. choroba własna lub bliskich, strata podstawowych dóbr materialnych w wyniku kataklizmu, irracjonalne postępowanie naszych dzieci. Podałem takie przykłady gdyż niektóre z nich znane mi są z autopsji, a niektóre doświadczają znajomi.

Jeśli patrzymy na takie sytuacje ze stanowiska człowieka niewierzącego w Boga. Dla którego najwyższą wartością jest życie ludzkie. To niemiłe okoliczności z reguły prowadzą do depresji, goryczy, izolacji, żalu itp. Jedynie nieliczne mocne psychicznie jednostki radzą sobie.

Podam przykład w który wraz moją Małżonką jesteśmy zaangażowani.
Od czasów przedmałżeńskich znaliśmy się z pewną dziewczyną która była wychowanką domu dziecka. Nawróciła się do Boga i przez kilka lat trzymała z wierzącymi. Jednak kiedy zaczęła wchodzić w dorosłość, to powolutku zmieniała towarzystwo. W wyniku czego poznała chłopaka z którym wzięła ślub. W związku z tym urodziły im się dzieci które okazało się że mają problemy zdrowotne. Na skutek tych kłopotów zaczęło też źle funkcjonować ich małżeństwo. Jej młody mąż trzymał się światka przestępczego i ludzi uzależnionych. Wspieraliśmy ją jak mogliśmy. Po którejś ich zgodzie, pojawiło się trzecie dziecko, które też okazało się dysfunkcyjne. Dzieci wymagały kosztownej rehabilitacji, co jeszcze bardziej ich zubożało.

On jak na faceta przystało, chcąc zaradzić trudnej sytuacji, wyjechał do pracy zagranicę kraju. Po pewnym czasie wspólnie podjęli decyzję o imigracji. Ich status materialny uległ diametralnej korzystnej poprawie. Lecz w wyniku tego (tak myślę) ich związek znowu zaczął szwankować, lecz tym razem tak bardzo że on pozostawił czteroosobową rodzinę i związał się z młodszą niewiastą.
Dla Mai (tak ma na imię) świat się załamał.

Lecz Bóg wiedział o każdym ich kroku. W jej sercu niegdyś zostało zasiane Boże ziarno. W tragedii tej zaczęła prawdziwie szukać Boga.

Wniosek mój jest następujący.
Przejść przez zawirowania życiowe, prawdziwie może pomóc jedynie Bóg. Pomoc ludzka tzn. psychologów jest krótkotrwała i doczesna\doraźna. Tak więc punkt widzenia jest sprawą KLUCZOWĄ. Gdy zaś rozpatrywać ludzi wierzących, to prawdziwość nawrócenia determinuje postępowanie w trudnych okolicznościach.

Marta

Wszystko jest tak jak piszesz tylko nie tak do końca.
Codzienne kłopoty i zmartwienia i związane z tym stany duszy to nie to samo co depresja.
W tej chwili nie mam czasu ale potem będę miała pytanie do Ciebie Ambasadorze. Pozdrawiam i błogosławię.

ambasador

Marta

Axanna

z tego wszystkiego mozna chyba wnioskowac ze jest dwa podloza tej choroby - fizyczne, jak uszkodzenie mozgu, zaklocenie hormonow itp. I psychiczne podloze i wydaje mi sie ze nie nalezy tego mieszac ani wrzucac do jednego worka.

Bo w tym drugim wypadku, przy depresji na skutek cierpienia psychicznego, nie zwiazanej z zakloceniami zdrowotnymi stanu fizycznego organizmu, to jak najbardziej sie zgodze z wnioskiem ambasadora, ze prawdziwosc nawrocenia determinuje postepowanie w ciezkich chwilach i tu nie ma co przyplatac hormony, uszkodzenia mozgu i podobne, bo to sa inne sprawy Smile

Marta