www.wiarabiblijna.fora.pl

Administrator

a dlaczego uwazasz ze mianowanie Jezusa Jezusem jest zle, to tylko odmiana jego imienia, tak jak kazde inne imie brzmi troche inaczej w roznych jezykach.

thethinker

Nawiasem mówiąc w Kodeksie Leningradzkim (BHK3 - trzy wydania Biblii Hebrajskiej Kittela) bardzo rzadko występuje forma z samogłoskami EOA.
Podstawą są najczęściej występujące tylko dwie bez środkowej cholam które jak pisałem na początku moich postów wymagały by dopisywania do tekstu "o" którego w kilku tysiącach miejsc nie ma...

Gość

thethinker

Gość

Super. Warto poczekać. Sam jestem ciekaw.

Administrator

Oczywiscie, Thethinker Smile

Benjamin.Szot

Axanna

Nim będziesz komuś potakiwać w czymś, to lepiej to dobrze sprawdź.

W okresie przed-masoreckim Hebrajczycy posługiwali się zapisem spółgłoskowym, ale znali system zwany אֵם קְרִיאָה - ( em qeria' - dosł. macierz odczytu ) łac. mater lectionis, [ l.mn matres lectionis ], który pozwalał na odczytanie takiego tekstu. Według tego systemu א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego.
Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ] co stanowiło odpowiednik późniejszego masoreckiego zapisu JeHoWaH. Akcent padał na ostatnią sylabę, tym bardziej, że szwa wymawiano bardzo krótko.

Potwierdzają to dzisiaj manuskrypty z Qumran oraz analiza imion hebrajskich.
Pomocne w tym wypadku okazuje się imię Jozuego ( łac. Iosue ). Imię to w języku greckim brzmiące Ιησοῦς ( Iesous ) jest dokładnie takie samo jak imię Chrystusa. Wiadomo, że imię Jezus w brzmieniu hebrajskim Jehoszua zawiera w sobie skrót imienia Bożego ( 5 Moj. 1 : 38 ). W dosłownym tłumaczeniu Pism Hebrajskich na język grecki Akwili ( 128-132 ) zachowała się transliteracja ściągniętej formy imienia Jeszua - Ιησουα ( Iesoua ). Należy pamiętać, że hebrajskie he nie miało żadnego odpowiednika w języku greckim. Również szereg imion teoforycznych nawiązujących do Imienia Bożego ma w swym zapisie samogłoskę " e " po " yod " np. Jehoram ( 2 Król. 1 : 17 ), Jehonadab ( 2 Sam. 13 : 5 ), Jehonatan ( 1 Sam. 14 :6 ), Jehoszafat ( 1 Kron. 18 : 15 ), Jehohanan ( Ezdr. 10 : 28 ) . Wniosek płynący z tego pozwala ustalić, że w Imieniu Bożym pierwszą samogłoską po " yod " było " e ".

Dlaczego zatem w Kodeksie z Aleppo oraz Kodeksie Leningradzkim B19 A jest siedem różnych rodzajów punktacji masoreckiej w przypadku Tetragramu ?

Zazwyczaj jest forma Jehwah ( samogłoski : szwa proste - e oraz qamac - a np. Jeremiasza 1 : 2), spotykana jest też forma Jehowih ( samogłoski : szwa proste - e, holem - o oraz hireq - i np. 1 Król. 2 : 26 ). Jest forma Jehowah ( np. Ezechiela 3 : 12 z samogłoskami : szwa proste - e, holem - o, oraz qamac - a ). Ale jest też zapis Jehowih ( samogłoski : hatef-segol - e, holem - o, oraz qamac - a np. Sędziów 16 : 28 ). Można znaleźć też formę Jahwah ( samogłoski : hatef-patah - a oraz qamac - a w Psalmie 144 : 15 choć też w tym samym Psalmie 144 : 3 jest forma Jehowah z samogłoskami : szwa proste - e, holem - o, oraz qamac - a ).
W kodeksie B19A spotkać można także formę Jehwih ( samogłoski : szwa proste - e oraz hireq - i np. Ezechiela 24 : 24; 23 : 24 - choć w Kodeksie z Aleppo jest w tym miejscu Jehowih ) oraz zapis Jehwih ( samogłoski : hatef-segol - e oraz hireq - i np. Genesis 15 : 2, 8 tylko w Kodeksie B 19A , gdyż ta część Tory nie zachowała się w Kodeksie z Aleppo ).

Na podstawie analiz porównawczych można powiedzieć, że w wielu przypadkach mamy błędy, które uszły uwagi kopistów. Przy porównaniu Kodeksu Leningradzkiego z Kodeksem z Aleppo widać np. że skrybowie przepisujący tekst opuszczali samogłoskę holem czyli - o zapisywaną jako kropka nad waw.
Zdaniem Nehemiasza Gordona - przedstawiciela ortodoksyjnych Żydów karaimskich, pochodzącego z rodziny rabinów, który pomagał w tłumaczeniu Zwojów znad Morza Martwego opuszczanie holem czyli samogłoski - o przez kopistów było celowe, aby zasygnalizować czytającemu Torę, że Święte Imię jest zapisane w sposób niekompletny i nie należy je wymawiać. Stąd też pojawiła się forma Jehwah oraz Jehwih. Nie da się ukryć, że liczba zgłosek tworzących tą formę wynosi sześć, a liczba sześć oznaczała dla Hebrajczyków niedoskonałość, niekompletność. Doskonałość oznaczała liczba siedem - a Święte Imię było doskonałe i stąd forma JEHOWAH posiadająca siedem zgłosek jest zupełna.

Skąd się więc wzięła forma Jahwah יֲהוָ֥ה ? Forma ta występuje tylko w Kodeksie Leningradzkim B19A w Psalmie 144 : 15 natomiast w tym samym miejscu w Kodeksie z Aleppo występuje forma Jehwah יְהוָ֥ה
Można z tego wywnioskować, że jest to błąd kopistów, którzy do szwa prostego czyli samogłoski e dodali z niewiadomych przyczyn kreskę poziomą tworząc w ten sposób hatef-patah czyli samogłoskę a. Należy pamiętać, że Kodeks Leningradzki powstał kilkadziesiąt lat później po Kodeksie z Aleppo.
Również błąd widać w Psalmie 144 : 3 w Kodeksie Leningradzkim w zapisie Imienia Bożego, gdzie występuje forma Jehwah יְהוָ֗ה natomiast w Kodeksie z Aleppo mamy formę יְהֹוָה Jehowah. Samogłoskę o zwaną holem w Kodeksie Leningradzkim potraktowano więc jak znak toniczny ( cantillation ) zwany rebia. Z wyglądu jest bardzo podobny do holem z tą jednak różnicą, że zapisywano go nie jak okrągłą kropkę, lecz w kształcie rombu. Niejednokrotnie spotyka się ten właśnie błąd kopistów, którzy holem traktują jako rebia.

Pozostaje jeszcze kwestia skąd się wzięła forma Jehowih.
Otóż, faktem jest, że jeśli tytuł Adonaj poprzedzał Tetragram to wokalizacja przybierała formę Jehowih ( np. Ezechiela 25 : 3 ). Świadczy to o tym, że Imię Boże było żywe w języku hebrajskim i nie było sztywną formą.
Zapis z kolei formy Jehowih raz poprzez szwa proste - czyli samogłoskę - e ( 1 Król 2 : 26 ), a innym razem poprzez szwa złożone czyli hatef-segol w księdze Sędziów 16 : 28 , zaprzecza w tym wypadku opinii, że pod yod czyli spółgłoską niegardłową nie pisano szwa złożone.
Widać w tym wypadku, że bardziej istotne dla skrybów było brzmienie Imienia Bożego niż nawet zasady zapisu.

Wszystko więc wskazuje na to, że Święte Imię Boże zapisywano w formie podstawowej jako JEHOWAH i odczytywano Jehouah jako że hebrajskie waw odpowiada w wymowie polskiej spółgłosce " ł " .

Bez względu na to co jeszcze pokaże przyszłość pewne jest już dzisiaj, że forma Jahweh jest formą niepoprawną utworzoną sztucznie na podstawie pronuncjacji samarytańskiej i greckiej.

Załączam bardzo ciekawy wywiad w TV z Nehemiaszem Gordonem. Jest rodowitym Żydem, synem rabina po gruntownych studiach na Hebrew Uniwersity of Jeruzalem. Brał udział w badaniach nad zwojami z Qumran. Rozmawia on na temat swojej nowej książki Shattering The Conspiracy of Silence - The Hebrew Power of The Priestly Blessing Unleashed

https://www.youtube.com/watch?v=uiNbvp6MYhs

Ponadto proponuję przeczytać Historię Żydów napisaną przez żydowskiego historyka prof.dr.H.Graetza ( wyd. Judaica W-wa 1929 r. w dziewięciu tomach, wznowione wydanie Kraków 1990 r. ) po to by się przyjrzeć jaką formę Imienia Bożego stosuje w swej historii np. tom 1. str 111, 208

thethinker

Zwróć uwagę Axanno na drugą stronę medalu.

Po pierwsze: Stwierdzenie że brakująca samogłoska cholam "O" została pomijana przez kopistów zdaniem jednego ortodoksyjnego żyda jest równa w stwierdzeniu że została dodana przez kopistów tam, gdzie jej nie powinno być, lub została dodana w celu zmiany wyrazu macierzystego jaki powstaje z samogłosek.
Albo przerzucamy się stwierdzeniami albo mamy dowód że w tym miejscu czegoś zabrakło i należało dodać, zamiast było i zostało pominięte.

Po drugie: Od kiedy to wiadomo, który manuskrypt jest bezbłędny i służy za punkt odniesienia, skoro naukowcy opracowując np. aparat krytyczny tekstów itp tworzą go metodą różnicowania tekstów, by następnie przyjąć "niepewną ostatecznie" wersję zwaną "tekstus receptus" jako podstawę dla współczesnych tłumaczeń.
Sęk w tym, że można przeoczyć pewną ciekawą właściwość. Tekst A różnicuje tekst B nadając mu nagłówek "deficyty literowe, składniowe" itp. Chociaż tekst A nie jest wcale kompletny, bo i w nim samym owa "reguła wnioskowana" wynikająca z różnicowania obu tekstów nie w każdym miejscu się sprawdza. Hipotetycznie taka sytuacja to "wyjątek".

Po trzecie: O ile mi dobrze wiadomo, przekłady BHK1-3 z lat 1906-1913 zawierały poprawki, kontynuowane są jako BHS z powodu odkrycia kolejnych zwojów jeszcze starszych niż Kodeks Leningradzki. Czwarta edycja doczekała się premiery w 1997 roku. Piąta edycja zwana Biblia Hebraica Quinta jest w sprzedaży od 2004 roku. Zakończenie projektu jest przeznaczony do roku 2020. ponownie będzie prześwietlany i fotografowany m.in. Kodeks Leningradzki.

Po czwarte: Nie ma żadnej pewności ani dowodu na to, by samogłoski pod tetragramem służyły odtwarzaniu Imienia Bożego. Nikt dziś studiując Słowo Boże nie może tak po prostu urwać z kosmosu stwierdzenia że ktoś miał to czy tamto na myśli albo że zrobiono to a na pewno nie co innego.
Ja ludzi nie pytam często "co myślą" ale "jak było".

I po piąte: Z wyrazu/ów który nam wyjdzie/dą zbadajmy ich etymologię, zamiast "cieszyć się" na wyrost, że to tak właśnie dowodzi się twierdzeniu o tym czy czymś innym.

litek

Która forma imienia Bożego jest poprawna — Jehowa czy Jahwe?

Nikt z ludzi nie może dziś z całą pewnością powiedzieć, jak je pierwotnie wymawiano w języku hebrajskim. Dlaczego? Hebrajszczyznę biblijną zapisywano początkowo tylko spółgłoskami, bez samogłosek. W okresie powszechnego posługiwania się tym językiem z łatwością dodawano podczas czytania tekstu odpowiednie samogłoski. Z biegiem czasu jednak Żydzi zaczęli wyznawać zabobonny pogląd, iż głośne wymawianie imienia Bożego jest niewłaściwe, i stosowali określenia zastępcze. Setki lat później żydowscy uczeni wymyślili kombinację kropek, żeby wskazać, jakie samogłoski trzeba dodać podczas czytania starohebrajskiego tekstu, ale przy czterech spółgłoskach oznaczających imię Boże zamieścili znaki samogłoskowe wyrażeń zastępczych. W ten sposób pierwotna wymowa imienia Bożego poszła w zapomnienie.
Wielu uczonych opowiada się za formą „Jahwe”, ale nie są oni pewni poprawności tej wymowy ani w tej sprawie zgodni. Z drugiej strony „Jehowa” jest formą najszerzej znaną i od dawien dawna używaną w języku polskim.
W przekładzie ks. dra Józefa Kruszyńskiego czytamy w przypisie do Księgi Wyjścia 3:14: „Temu wyrazowi dano te same samogłoski, które posiada imię Boże Adonaj, stąd dokładna wymowa posiada brzmienie Jehowa. Na początku 19 w. uczeni wprowadzili wymowę Jahwe, której się stale trzymamy”.
Joseph B. Rotherham w przekładzie The Emphasised Bible używał formy Jahwe w całych Pismach Hebrajskich. Później jednak w Studies in the Psalms (Studium Psalmów) posłużył się formą Jehowa i tak to wyjaśnił: „JEHOWA — użycie tej (...) formy Pamiętnego Miana (...) w obecnej wersji Psałterza nie jest podyktowane troską o poprawniejszą wymowę w porównaniu z formą Jahwe, lecz praktycznym wyrazem osobistego pragnienia, by w takiej sprawie uwzględnić powszechne odczucia ogółu odbiorców, zgodnie z założeniem, iż najważniejsze jest łatwe rozpoznanie imienia Bożego” (Londyn 1911, s. 29).
Po opisaniu różnic w wymowie tego imienia niemiecki profesor Gustav Friedrich Oehler doszedł do następującego wniosku: „Odtąd używam słowa Jehowa, ponieważ nie ulega wątpliwości, że to imię właśnie w takiej formie przyjęło się w naszym słownictwie i nie da się go wyrugować” (Theologie des Alten Testaments, Stuttgart 1882, wyd. II, s. 143).
Uczony jezuita Paul Joüon oświadczył: „W naszych przekładach zamiast (hipotetycznej) formy Yahweh posługujemy się formą Jéhovah, (...) która jest bardziej rozpowszechnioną formą literacką, stosowaną w języku francuskim” (Grammaire de l’hébreu biblique, Rzym 1923, przypis na s. 49).
Brzmienie większości imion zmienia się do pewnego stopnia, gdy się je przenosi z jednego języka do drugiego. Jezus urodził się Żydem, a jego imię być może wymawiano w języku hebrajskim Jeszúa‛, ale natchnieni pisarze Pism Chrześcijańskich nie wahali się używać greckiej formy tego imienia, czyli Iesoús. W większości języków obcych są pewne różnice w wymowie tego imienia, a mimo to swobodnie posługujemy się formą, która się przyjęła w naszym języku. To samo dotyczy innych imion biblijnych. Jak można więc okazać należyty szacunek Nosicielowi najważniejszego imienia? Czy tym, że nigdy nie będziemy wymawiać ani pisać Jego imienia, bo nie wiadomo dokładnie, jak to czyniono pierwotnie, czy raczej będziemy je wymawiać i pisać w sposób przyjęty w naszym języku, wypowiadając się zarazem pochlebnie o Tym, kto je nosi, i zachowując się jako Jego chwalcy w sposób przynoszący Mu cześć?

Benjamin.Szot

litek

Lepiej zamiast posługiwać się przedawnioną wklejką przeczytaj coś więcej na ten temat.

Polecam :

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

https://www.youtube.com/watch?v=uiNbvp6MYhs

litek

Oczywiście każdy może mieć swoje zdanie na ten temat. Dla mnie informacja którą zamieściłem jest aktualna.

thethinker

Witam kolegę "litek"
Pierwszy link który sprawdziłem
[link widoczny dla zalogowanych]
należy do Świadka/Świadków Jehowy (słowem Towarzystwo Strażnica), to serwis [link widoczny dla zalogowanych] (może prywatna może ogólna www)
możesz wybrać takie tematy:

Does Life Have Any Purpose?
An Enemy You Must Face, A Friend Who Will Help
Getting Acquainted with God’s Word
Who Is God?
The One Through Whom All Things Are
Let Your Kingdom Come
The Kingdom of God Is Near!
Armageddon
Making Earth a Paradise
All Those In the Graves Will Hear His Voice"
Loyalty to the Kingdom
Christian Organization
Wisdom of God to Guide Your Life
Choose the Way of Life

których kolejność jest taka jak w studium biblijnym Świadków Jehowy. Dla mnie to bez sensu. nie wiem jak dla innych. Ukłonił bym się autorowi tych wpisów tylko wtedy gdybym konfrontując "za i przeciw" miał jasne dowody i argumenty tylko na korzyść jednej alternatywy. Co to za wiedza? Co to za mądrość i dowody robiąc sobie link do strony własnego zboru/korzeni? To dla mnie wciąż dowody dlaczego ktoś tak wierzy.

Link nr 2 do konkordancji:
[link widoczny dla zalogowanych] podaje dwie alternatywy w postaci יְהוָֹה Yehovah or יַהְוֶה Yahveh z różnymi wariantami samogłoskowymi.
Tak obszernego występowania formy wokalizowanej Jehowah nie ma w Kodeksie Leningradzkim gdyż jest to forma szczątkowa.
Charakterystyka Kodeksu Leningradzkiego podaje że to Jahweh jest najczęstszą forma wokalizowaną. W późniejszych manuskryptach i niektórych miejscach Kodeksu Leningradzkiego występuje inna forma wokalizowana.
Co już oznacza kilka takich form.
Więc nie jest dla mnie uczciwe przytaczać tylko "wybrane".
[link widoczny dla zalogowanych] tu z kolei kolejna wersja samogłosek pod tetragramem. Zupełnie inna sytuacja.

Plik pdf
[link widoczny dla zalogowanych]
Nie zawiera informacji o autorze i ukończonych uczelniach. Brak wydawnictwa copyright-u. Bibliografii. Lipa. Zapewne zwykła wewnętrzna publikacja.

A link do filmu dam inny:
http://www.youtube.com/watch?v=XYwcPSd1jR4

A to definicje z jeden z dziesiątków konkordancji w internecie:

from 'hayah' (1961); (the) self-Existent or Eternal; Jehovah, Jewish national name of God:--Jehovah, the Lord. Compare 'Yahh' (3050), 'Yhovih' (3069).

a variation of 'Yhovah' (3068) (used after ''Adonay' (136), and pronounced by Jews as ''elohiym' (430), in order to prevent the repetition of the same sound, since they elsewhere pronounce 'Yhovah' (3068) as ''Adonay' (136)):--God.

Też dostałem takie linki "litek" i nie poruszyły mnie.
Dobranoc.

thethinker

Zgoda.
Chcę tylko przedstawić swój punkt widzenia.
Moje wpisy może komentować każdy.
Ja czyjeś też mogę.
Tylko "wolę" by w obie strony były poza personalne. Do tekstu a nie do podmiotu.

W związku z tym, że otrzymałem z Warszawy zgodę na zamieszczenie skanu ze słownika n/t tetragramu, no cóż no nie potwierdzającego niestety owej spornej formy, trudno, chciałbym zgodnie z prawem zamieścić go dla zainteresowanych. Nie każdego że tak powiem stać kupić taki słownik.

[link widoczny dla zalogowanych]

"Za zgodą Pana Piotra Wacławika, z Oficyny Wydawniczej „Vocatio” wydanej dnia 28 października 2013 roku zamieszczam skan ze strony 374 Wielkiego Słownika Hebrajsko - Polskiego i Aramejsko - Polskiego Starego Testamentu, autorstwa Ludwig Koehler, Walter Baumgartner, Johann Jakob Stamm. Warszawa 2013. Wydanie II. Redaktor naukowej serii ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski, zawierającego hasło rzeczowe „JHWH” zwane dalej Tetragramem”.

Benjamin.Szot

STOP OBRAŻANIU BOGA NAJWYŻSZEGO I ZNIEWAŻANIU JEGO ŚWIĘTEGO IMIENIA !!!

[link widoczny dla zalogowanych]

pochodzenie imienia Bożego :

[link widoczny dla zalogowanych]

lexicon Stronga pod hasłem H3068 : יְהֹוָה transliteracja Yehovah pronuncjacja - Yeh·ho·va
podaje : Jehovah = Istniejący , oraz " właściwe Imię prawdziwego Boga " !!!

[link widoczny dla zalogowanych]

przy tym Lexicon podaje, że Imię Boże wywodzi się z z rdzenia czasownikowego HJH t.zn. być. Oznacza Boga jako wiecznego i niezmiennego - co ma swoje uzasadnienie w Exodus 3 : 14 " ehje' aszer ehje' " אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה

Nigdzie leksykon nie wyprowadza Imienia JEHOVAH od słowa " hovah " - zniszczenie. Wyraz ten pochodzi zupełnie z innego rdzenia - HVH. JEHOWAH jest Bogiem miłości - 1 Jana 4 : 8 - a nie Bogiem zniszczenia ! Natomiast można spotkać w internecie wrogów Towarzystwa Strażnica, którzy nienawidzą tych ludzi i chcą zdyskredytować wszystko co oni mówią i robią. To poważny błąd !
Imię Boże JEHOVAH nie jest niczyją własnością i przypisywanie tego Imienia wyłącznie określonej grupie ludzi tylko dlatego, że jest przez tą grupę używane to poważne nieporozumienie. Imię to było używane przez anty-trynitarian, przez t.zw. Braci Polskich i późniejszych unitarian oraz przez Żydów tych oczywiście, którzy ośmielali się to Imię wymawiać ( nie w celach profanacji ).
Faktem jest, że Towarzystwo Strażnica najbardziej rozpowszechniło Imię Boże co jest niewątpliwą zasługą tego Biblijnego Stowarzyszenia. Nienawiść do Świętego Imienia Bożego i próba zdyskredytowania Imienia obraża Boga i tych wszystkich, którzy to Imię wysławiają. Żadnemu z tych, którzy bezczeszczą to Imię nie ujdzie to bezkarnie !

List do Hebrajczyków mówi 10 : 31 : " Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga Żywego "

List do Galacjan 6 :7 " Nie łudźcie się, Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie ! "

thethinker

Witam.
Powiem tak.
Co do filmu z Nehemiaszem Gordonem, który to, jak pisał o nim mówił przedmówca: