www.wiarabiblijna.fora.pl

Axanna

Przeczytalam na pewnej stronce Smile

=>

Pewien człowiek spacerując po lesie, natknął się na młodego ptaka, który wskutek odniesionych ran nie mógł latać, a nawet z trudem biegał. Zatroskany, wziął go do domu i umieścił w swojej zagrodzie wraz z kurami, kaczkami i indykami. Karmił go też tak samo jak i pozostałe ptactwo domowe.
Pewnego razu znalazcę ptaka odwiedził znajomy przyrodnik. Gdy szli razem przez dziedziniec, zawołał:
- Co ten ptak u Ciebie robi; to przecież nie kura, to orzeł, król ptaków!
- Tak - powiedział właściciel - rzeczywiście wygląda inaczej, to prawda. Ale ja hodowałem go jak kurę. On nie jest już chyba orłem, ale kurą, chociaż jego skrzydła mają prawię 2 m szerokości.
- Nie - powiedział tamten - on jest jednak orłem, gdyż ma serce orła, które każe mu pofrunąć w górę, w otwartą przestrzeń.
- Nie, nie - powiedział ów człowiek - on już jest teraz kurą i nigdy nie będzie latał jak orzeł.
Postanowili jednak zrobić próbę. Przyrodnik wziął orła, uniósł go w górę i powiedział z naciskiem:
- Ty, który jesteś orłem, który należysz do nieba, a nie tylko do te ziemi, rozwiń swoje skrzydła i pofruń!
Orzeł siedział na wyciągniętej dłoni i rozglądnął się. Za sobą zobaczył kury dziobiące ziarna i zeskoczył do nich.
Gospodarz więc powiedział:
- Mówiłem Ci, że to jest kura.
- Nie - powiedział ten drugi - on jest orłem. Spróbuję jutro drugi raz.
Następnego dnia wszedł z orłem na dach domu, uniósł go i zawołał:
- Orle, który jesteś ptakiem przestworzy, rozpostrzyj swe skrzydła i pofruń!
Ale orzeł znowu oglądnął się na grzebiące w ziemi kury, znowu zeskoczył do nich i grzebał razem z nimi.
Wtedy gospodarz powiedział:
- Przecież mówiłem Ci, że to kura!
- Nie, on jest orłem i ma ciągle serce orła. Pozwól mi jeszcze jeden jedyny raz spróbować; jutro ponownie zachęcę go do latania.
Następnego dnia wstał wcześnie rano, wziął orła i wyniósł go z miasta, daleko od domów, na wierzchołek pobliskiej góry. Słońce właśnie wschodziło i ozłacało szczyt góry; sąsiednie wierzchołki rozpromieniły się jasnością i radością uroczego poranka.
Przyrodnik wzniósł orła wysoko i powiedział do niego:
- Orle, Ty jesteś orłem. Ty należysz do nieba, a nie tylko do tej ziemi. Rozwiń swoje skrzydła i pofruń!
Orzeł rozglądnął się, zadrżał cały, jakby weszło weń nowe życie - ale nie odfrunął. Wtedy przyrodnik odwrócił go tak, że patrzył wprost w słońce. I nagle orzeł rozpostarł swoje ogromne skrzydła, wzniósł się z okrzykiem orła, frunął wyżej i wyżej, i nie powrócił już nigdy. Był przecież orłem, chociaż został wychowany jak kura i oswojony!

Będąc ludźmi jesteśmy zdolni do rzeczy wielkich i wzniosłych. Ale właśnie inni ludzie - w różnych okolicznościach, w jakich przyszło nam żyć - nieraz uczyli nas myśleć podobnie jak kury i często skłonni jesteśmy sądzić, że naprawdę jesteśmy kurami, chociaż przecież jesteśmy orłami. Rozwińmy skrzydła i pofruńmy! I nie dajmy się nigdy zadowolić rzucanymi nam ziarnami - sprawami przyziemnymi!

Axanna

ZNIECHĘCONY? PO PROSTU PCHAJ!

Człowiek spał w nocy w swoim domku, kiedy nagle w jego snach, jego pokój napełnił się światłem i ukazał się Bóg Jehowa. Wtedy Jehowa powiedział temu człowiekowi, że ma dla niego pracę do wykonania i pokazał mu ogromny kamień przed jego domem. Wyjaśnił, że człowiek ten miał pchać kamień z całą swą mocą. I to człowiek ten robił, dzień po dniu. Przez wiele lat trudził się od wschodu do zachodu słońca, jego ramiona bezpośrednio kontrastowały z zimną, masywną powierzchnią nie poruszającej się skały, gdy pchał ją z całej siły. Każdego wieczora człowiek ten wracał do swej chaty obolały, wykończony, czując, że cały swój dzień spędził na marne.

Wiedząc, że człowiek ten okazywał oznaki zniechęcenia, Szatan zadecydował dorzucić swoje trzy grosze, przez zasianie myśli w znużonym umyśle tego człowieka: „Od dawna pchasz już ten kamień, a on ani się nie ruszył. Po co się o to zabijać? I tak nigdy go nie przesuniesz.” W taki sposób sprawił, że mężczyzna miał wrażenie, że to zadanie było niemożliwe do wykonania i że był on nieudacznikiem. Te myśli zniechęciły człowieka. „Po co mam się o to zabijać?”- myślał. „Rozmieszczę to w czasie, dając tylko minimum wysiłku i to wystarczy.” I tak planował zrobić, aż pewnego dnia zadecydował to uczynić przedmiotem modlitwy i przedstawić swoje zmartwione myśli Jehowie. „Jehowo”- powiedział –„długo i ciężko pracowałem w twojej służbie, wkładając wszystkie siły, żeby wykonać to o co prosiłeś. Do tej pory, po całym tym czasie, nie ruszyłem tej skały ani o połowę milimetra. Co jest nie tak? Dlaczego mi się nie udaje?” Wtedy Jehowa odpowiedział ze współczuciem: „Mój przyjacielu, kiedy poprosiłem cię byś mi służył – ty się zgodziłeś. Powiedziałem, że twoim zadaniem jest pchać kamień ze wszystkich sił, co też robiłeś. Nigdy ci nie wspomniałem, że oczekuję byś go przesunął. Twoim zadaniem było go pchać. A teraz przychdzisz do mnie ze zużytymi siłami, myśląc, że zawiodłeś. Ale czy tak naprawdę jest? Popatrz na siebie. Twoje ramiona są silne i umięśnione, twoje plecy mają mocne ścięgna i są brązowe, twoje ręce gruboskórne od stałego nacisku, a twoje nogi stały się masywne i twarde. Poprzez opozycje o wiele wzrosłeś i twoje możliwości teraz przewyższają te, które kiedyś miałeś. Tak, nie przesunęłeś kamienia, ale twoim powołaniem było posłuszeństwo i pchanie oraz ćwiczenie wiary i zaufania do mnie. To robiłeś. Ja, mój przyjacielu, przesunę teraz ten kamień.”

W czasach, kiedy słyszymy słowo od Boga, zwykle używamy własnego intekektu, żeby odgadnąć czego On chce – kiedy faktycznie, to czego Bóg chce, to zwykłe posłuszeństwo i wiara w niego. Ćwicz wiarę , która porusza góry, ale wiedz, że to nadal Bóg jest tym, który je porusza.

Kiedy wszystko zdaje się iść źle, po prostu pchaj!

Kiedy praca cię przygniata, po prostu pchaj!

Kiedy ludzie nie reagują tak, jak myślisz , że powinni – po prostu pchaj!

Kiedy twoje pieniądze wyglądaja śmiesznie, a są rachunki do uregulowania, po prostu pchaj!

PCHAJ = MÓDL SIĘ DOPÓKI COŚ SIĘ NIE WYDARZY!!!

Łukasz

Axanna

hm, mysle, ze kazdy ma sie nad czym zreflektowac... Smile

znalazlam taki blog i go sobie przegladam, bo jest ciekawy. Do kolejnego wiersza podam link, bo ma pewne slowko, nie pasujace tematyce forum, ale jest troche smieszny, a troche z mysla tez ciekawa:

[link widoczny dla zalogowanych]

Axanna

PRZYGODA NA PUSTYNI

Pewien człowiek zabłądził na pustyni
i od dwóch dni wędrował wśród nie kończących się,
rozgrzanych słońcem piachów. Był już u kresu sił.

Niespodziewanie ujrzał przed sobą sprzedawcę krawatów.
Nie miał on przy sobie nic innego - jedynie mnóstwo krawatów.
I natychmiast próbował sprzedać jeden z nich
człowiekowi umierającemu z pragnienia.
Wyczerpanemu i spragnionemu wędrowcy handlarz wydał się szalony:

Czyż ktoś przy zdrowych zmysłach
próbowałby sprzedać krawat człowiekowi łaknącemu jedynie wody?

Sprzedawca wzruszył obojętnie ramionami i ruszył w dalszą drogę.
Przed zapadnięciem zmroku znużony wędrowiec,
już z wielkim trudem poruszający zbolałymi nogami, uniósł głowę i osłupiał:
znajdował się przed elegancką restauracją,
obok której stał szereg samochodów!
Budynek był okazały, a dookoła niego rozciągała się pustynia.

Z trudem dowlókł się do drzwi restauracji i prawie mdlejąc z pragnienia wyszeptał:
- Litości, wody!
- Przykro mi, proszę pana,
- rzekł ze współczuciem uprzejmy szwajcar
- nie przyjmujemy gości bez krawatów.

Są osoby przemierzające pustynię swego życia
z ogromnym pragnieniem przyjemnych doznań.
Za głupców uważają tych, którzy chcą ich zapoznań z Ewangelią.
Jest to posłanie zbyt zaskakujące dla ich pustyni!
Lecz kiedy zapragną wejść do "Hotelu Pana", zostanie im powiedziane:
"Przykro mi, tutaj nie można wstąpić bez odnowionego serca".

Axanna

Sposób mówienia rzeczy

Pewnego poranka, tak jak często się zdarzało, kalif Harun al.-Rashid, zawołał znanego wróżbitę i opowiedział mu następujący sen:
- Śniło mi się, że zęby wypadały mi jeden po drugim i nie było ich już zupełnie w moich ustach.
- Och, proszę pana, to bardzo niedobry znak. Wskazuje na to, że wszyscy z pana rodziny umrą przed panem i zostanie pan sam! - powiedział wróżbita.
Kalif rozwścieczył się do tego stopnia, że nakazał wróżbicie, aby się już nigdy więcej u niego nie pokazywał. Opowiedział jednak swój sen innemu wróżbicie. Ten jednak powiedział mu:
- Och, mój panie, to bardzo dobry sen. Mówi on o tym, że będziesz miał bardzo długie życie i przeżyjesz całą swoją rodzinę, będziesz też o wiele od nich zdrowszy!.
Uradowany kalif odpowiedział mu:
- Cóż za piękny sen! - i za tak dobrą przepowiednię dał mu w nagrodę sto denarów.
Dopiero potem zawołał swojego wezyra, nakazał mu odszukać pierwszego wróżbitę, i przeprosić go za to, że został wypędzony z zamku. A tak naprawdę, to pierwszy powiedział mu to samo co i drugi, tyle tylko, że w inny sposób.

Axanna

Not for sale

Uważnie ludzi słucham, i dlatego sądzę

Że dla wielu z nich głównym celem są pieniądze

Bowiem w mediach powszechnie pogląd się lansuje

Że bogaczom do szczęścia – nic już nie brakuje

A to przecież nie prawda! Kto ma dużo kasy

Może wprawdzie kupować najlepsze frykasy

Na widok których ślinka aż kapie z zachwytu

Lecz za kasę ... nie można kupić apetytu

Można kupić ogromne z baldachimem łóżko

Z jedwabistą pościelą i miękką poduszką

Lecz choć noc zastępuje już poranka zorze

Snu spokojnego przecież ... nikt kupić nie może

Gdy ktoś ma góry złota i banknotów rzekę

I kupi sobie za nie wielką bibliotekę

Lecz na tym poprzestanie – dalej będzie głupi

Bo... mądrości życiowej w ten sposób nie kupi

Można kupować domy, pałace lub zamki

Mieć marmurowe schody oraz złote klamki

Lecz ciepła domowego ani przytulności

Za żadną kwotę kupić ... nie ma możliwości

Zwykle wokół bogaczy pochlebcy się kręcą

Których złote monety i klejnoty nęcą

Więc pochlebstwa wciąż słychać ... lecz bogacz zazdrości

Tym, którzy słyszą słowa prawdziwej miłości

Luksusem otaczają się ludzie bogaci

Gotowi są też sumy ogromne zapłacić

By zdobyć dzieła sztuki. Podróżują wszędzie

Lecz szczęścia się w ten sposób przecież nie zdobędzie

Jeżeli milionera nagle coś zaboli

Może leków dla siebie nakupić do woli

Lecz i tak w chwili śmierci również on się dowie

Że nie istnieje cena na życie i zdrowie

Nie wszystko można kupić i nie wszystko sprzedać

Trzeba myśleć rozsądnie! Oszukać się nie dać!

Ceń więc to, co dla ludzi jest naprawdę drogie!

Nie pozwól, by pieniądze stały ci się bogiem

[link widoczny dla zalogowanych]

Axanna

prawda ze dobre? Smile

Axanna

Na przekór

Choć stały brak pieniędzy jest codzienną zmorą,

Choć radości masz mało a kłopotów sporo,

Choć szczęście nazbyt rzadko zsyła dary swe

To – na przekór losowi – ty... uśmiechnij się!

Choć sukcesy odnoszą podli i wyniośli ,

Dzieci są nieposłuszne, niewdzięczni dorośli,

Choć ludzka nieuprzejmość rani serce twe

Ty – złym czasom na przekór – znów... uśmiechnij się!

Choć oczy ze zmęczenia stale się kleją

A „bio-met ”niekorzystny straszy beznadzieją

Choć płyną ciemne chmury i wiatr chłodny dmie

Złej pogodzie na przekór – ty... uśmiechnij się!

Uśmiechnij się do bliźnich, zwłaszcza gdy są smutni,

Uśmiech doda otuchy, zapobiegnie kłótni ,

I nawet jeśli w lustrze ujrzysz zmarszczki swe

To – na przekór tym zmarszczkom – też... uśmiechnij się!

Cóż! Czasu nie zatrzymasz i nie kupisz w sklepie

Ale, kto wie, być może – jutro będzie lepiej!

Więc się wcale nie zrażaj, że życie tak mknie

I do marzeń o jutrze – ty... uśmiechnij się !

Axanna

ide soac, jutro doczytam tego bloga, jest swietny! Smile

Axanna

[link widoczny dla zalogowanych]

Axanna

Most nadziei

[link widoczny dla zalogowanych]

jeju, ide, bo zaspie do pracy

P.S. Slyszalam te opowiadanie dawno temu i osobiscie nawiazanie do ofiarowania Syna przez Ojca mi nie calkiem pasuje, poniewaz ow kolejaz po czesci sam zawinil tego co sie stalo, nie upilnowal dziecka, czego o Bogu, Ojcu Jezusa powiedziec nie mozna...

Marta

Axanna

co, Martus?

Marta