www.wiarabiblijna.fora.pl

Łukasz

Mój rodzinny dom, sprawa z pozoru banalna jeśli jednak zagłębimy się nieco dalej opisanie go ,oddanie atmosfery takie łatwe już nie jest.

Wstęp

Zastanawiałem się jak go opisać ? nie jest łatwo poprzez literki oddać atmosferę domu Dom to mówiąc prościej ściany, dach, piwnica, komin fasada po prostu proza , jednak wartość każdego domu stanowią jego mieszkańcy to oni decydują czy dom jest ciepły przyjazny czy chętnie do niego wracamy czy raczej go omijamy bo jest zimny nieprzyjazny obcy, czy zamieszka w nim dobry duszek czy może zamieszka w nim demon

W mojej kilkudziesięcioletniej zawodowej pracy projektowałem wiele domów , małych dużych tanich drogich, była to dla mnie codzienność ,moja gwarancja obejmowała trwałość konstrukcji , wnętrze i atmosferę projektowali jego mieszkańcy .

Rodzice
Rodzinny dom zawsze kojarzy się nam z miejscem gdzie spędziliśmy nasze dzieciństwo z rodzicami z rodzeństwem z naszym małym buntem z radością, ze świętami, z tradycją. Święta w moim domu zawsze były w duchu katolickim moi Rodzice dbali o to aby zachować tradycje , pamiętam pięknie ustrojoną choinkę wiszące na niej małe posypane cukrem ciasteczka robione przez Matkę, gwiazdora który budził strach i prezenty które darował na osłodę Rodzinny dom widziany oczami małego dziecka zawsze powinien być domem w którym czujemy się bezpiecznie

Mój rodzinnym dom wspominam z perspektywy lat jako dom niezwykle ciepły atmosferę ,budowali zapracowani Rodzice Matka znająca odpowiedzi na wszystkie pytania i Ojciec opowiadający nam wieczorami o latach wojny w sposób tak delikatny że zdawało mi się wtedy że wojna do fajna przygoda.

Sąsiedzi
Mój rodzinny dom stał nieco na uboczu nie była to jeszcze wieś ale też i nie miasto, miało to plusy gdyż wszystko odbywało się jakby w zwolnionym tempie nie było pośpiechu zgiełku przepychanek . Obok nas mieszkali sąsiedzi bardzo zaprzyjaźniona z nami rodzina, Pamiętam ich córkę Marysię filigranową blondyneczkę i jej warkoczyki zakończone kolorową wstążką, bardzo ją lubiłem była ona moją przyjaciółką taką powierniczką moich dziecięcych tajemnic, bawiliśmy się zawsze razem ,Ona miała lalki a ja moją metalową lokomotywę przywiezioną przez wujka z wojennej tułaczki Niestety z lokomotywy pozostała już tylko obudowa ,resztę pochłonął czas i moja przemożna chęć zmuszenia jej do samodzielnej jazdy

Codzienność
W dzieciństwie zawsze lubiłem niedziele gdzie stałym elementem był wymarsz na niedzielne nabożeństwo , co prawda droga do kościoła wydawała się nie mieć końca jednak smak lodów na wafelku co było stałym niedzielnym dodatkiem dodawała skrzydeł.

Każdy dom ma swoje tradycje Niedzielny obiad rosół z makaronem nitki, wszyscy przy stole to coś o czym nigdy nie zapomnę
Rytuałem w moim domu sprowadzonym do rangi tradycji były słuchowiska Matysiakowie i koniecznie W Jezioranach. puszczanych o godzinie czternastej w każde niedzielne popołudnie . Dziś z perspektywy lat rozumiem dlaczego te słuchowiska były dla ludzi tak ważne, dawały one złudę czegoś innego czegoś lepszego ,siermiężność tamtego czasu dołowała nie tylko z powodu notorycznych braków w zaopatrzeniu, dołowała także psychicznie, jednak nasi wspaniali Rodzice zrobili wszystko aby nas przed tym ochronić

Zakończenie
Nie wiem czy udało mi się oddać klimat tamtego okresu ,opisałem lata do których sięgam pamięcią i które wspominam z nostalgią Mój rodzinny dom nie był domem ze znanego „Tanga” Sławomira Mrożka czy Gombrowiczowskim „Ferdydurke” mój rodzinny był domem przyjaznym pełnym miłości bliskości i poszanowania .

Axanna

Kazdy czlowiek ma nostalgie i mile wspomnienia z dziecinstwa, aczkolwiek nie mozna powiedziec ze wszystkie dzieci maja mily kochajacy dom rodzinny, niestety wielu nie ma. Ale ci co maja zawsze beda tesknic za ta mila, beztroska, opiekuncza atmosfera milosci z dziecinstwa, stad tak wiele jest watkow o domach rodzinnych na blogach, w poezji, sztuce, muzyce. Niemniej, jako osoby dorosle jestesmy juz sami odpowiedzialni za wlasny dom i wlasne dorosle zycie, za wlasne decyzje, postepowanie, wiare - odpowiedzialni my sami, a nie rodzice, choc tak na prawde w wiekszosci wypadkow to wlasnie co ludzie wynosza z domu rodzinnego rzutuje na cale ich zycie i ich wlasne dzieci. W ten sposob zyja tradycje bez wzgledu na to czy dobre czy nie, gdyz czesto jest to oniemal swiete tabu, by sie zastnowic czy rzeczywiscie.

Przepraszam Lukasz za ten wpis, ktory nie kieruje akurat do Ciebie, tylko jako postrzezenia ogolne wywolane Twoim ciekawym tematem. Nie jestem pewna czy w ogole chcialbys rozwijac dyskusje i czy w tym kierunku. Mi wlasciwie nie chodzi o dyskusje, tylko ze takie oto mysli mam po przeczytaniu i sie podzielilam Smile