 |
www.wiarabiblijna.fora.pl
FORUM BIBLIJNE
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Jair
nowicjusz
Dołączył: 02 Kwi 2014
Posty: 33
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Mężczyzna
|
 Wysłany: Wto 19:33, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
| Cytat: | | Deu 18:9-12 bw "(9) Gdy tedy wejdziesz do ziemi, którą Pan, Bóg twój, ci daje, nie naucz się czynić obrzydliwości tych ludów; (10) niech nie znajdzie się u ciebie taki, który przeprowadza swego syna czy swoją córkę przez ogień, ani wróżbita, ani wieszczbiarz, ani guślarz, ani czarodziej, (11) ani zaklinacz, ani wywoływacz duchów, ani znachor, ani wzywający zmarłych; (12) gdyż obrzydliwością dla Pana jest każdy, kto to czyni, i z powodu tych obrzydliwości Pan, Bóg twój, wypędza ich przed tobą." |
"Wywoływanie duchów" to przywoływanie duszy na świat metafizyczny. Jest to typowo pogański obrzęd ( np stare dziady, pomimo tego iż to była głęboka tradycja, została ona zakazana przez KRK ) służący do wezwania jakiś bożków lub ludzi, którzy stracili ciało, aby Ci bytowali pomiędzy nimi. Jak wiadomo do tego służą seanse spirytystyczne i każdy ksiądz oraz prawdziwy katolik powie Ci, że to jest złe.
Co daje efekt, że przytoczony przez Ciebie fragment niczego nie podważa.
Jak słońce. 
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Axanna
Gość
|
| Wysłany: Wto 19:46, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
| Jair napisał: | | "Wywoływanie duchów" to przywoływanie duszy na świat metafizyczny. .. |
niedowidzisz? Nie rozumiesz co czytasz? to zobacz jeszcze raz:
Deu 18:9-12 bw "(9) Gdy tedy wejdziesz do ziemi, którą Pan, Bóg twój, ci daje, nie naucz się czynić obrzydliwości tych ludów; (10) niech nie znajdzie się u ciebie taki, który przeprowadza swego syna czy swoją córkę przez ogień, ani wróżbita, ani wieszczbiarz, ani guślarz, ani czarodziej, (11) ani zaklinacz, ani wywoływacz duchów, ani znachor, ani wzywający zmarłych; (12) gdyż obrzydliwością dla Pana jest każdy, kto to czyni, i z powodu tych obrzydliwości Pan, Bóg twój, wypędza ich przed tobą."
Teraz lepiej? => "obrzdliwoscia dla Pana jest kazdy kto wzywa zmarlych" - na to tez znajdziesz wykret? oczywiscie ze znajdziesz, zatem wzywaj sobie JPII w pewnosci ze nie jestes "obrzydliwoscia dla Pana", gdyz Ty "wzywasz zmarlego" na jakis ponoc inny sposob niz ma na mysli cytowany Ci przed oczy tekst. Nie plec jednak, ze cytowane teksty niczego nie dowodza - tu nie jest cyrk tylko forum biblijne, zas teksty dowodza dokladnie tego o czym mowia.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Lenka
Obywatel forum
Dołączył: 29 Sty 2014
Posty: 1332
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
| Wysłany: Wto 20:14, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
może Ty nie widzisz co on pisze
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Axanna
Gość
|
| Wysłany: Wto 20:22, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
|
ale w przeciwienstwie do niego i widocznie do Ciebie ja widze co pisze w Pismie Swietym.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Danuta
zadomowiony
Dołączył: 05 Kwi 2014
Posty: 205
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
| Wysłany: Wto 20:26, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
| Axanna napisał: | | ale w przeciwienstwie do niego i widocznie do Ciebie ja widze co pisze w Pismie Swietym. |
A te wrozby rozmaite na Andrzejki?
A te modly do umarlych?
A te modly za umarlych?
Spirytyzm w najczystrzym wydaniu.Mowia ze czytaja Biblie. Wierze ze niektorzy z nich czytaja: gorzej ze zrozumienie tego co czytaja. 
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Axanna
Gość
|
| Wysłany: Wto 20:31, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
a tam, oni to raczej katechizmy czytaja, jak w katechizmie natrafia na strzepy z Biblii to mowia "my czytamy Biblie" 
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Danuta
zadomowiony
Dołączył: 05 Kwi 2014
Posty: 205
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
| Wysłany: Wto 20:41, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
| Axanna napisał: | | a tam, oni to raczej katechizmy czytaja, jak w katechizmie natrafia na strzepy z Biblii to mowia "my czytamy Biblie" |
hihihihihihi
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Lenka
Obywatel forum
Dołączył: 29 Sty 2014
Posty: 1332
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
| Wysłany: Wto 20:43, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
ojj chyba nie, uwierz mi Axanno mam bardzo dobry wzrok,
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Lenka
Obywatel forum
Dołączył: 29 Sty 2014
Posty: 1332
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
| Wysłany: Wto 20:45, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
| Axanna napisał: | | a tam, oni to raczej katechizmy czytaja, jak w katechizmie natrafia na strzepy z Biblii to mowia "my czytamy Biblie" |
owszem mam Katechizm Kościoła Katolickiego od lipca poprzedniego roku, ale jeszcze do niego nie zajrzałam, wiec prosze te oskarżenia wobec katolików odwołać, bo są one nie na miejscu, poza tym Katechizm nie odbiega od Biblii i tyle w temacie
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Danuta
zadomowiony
Dołączył: 05 Kwi 2014
Posty: 205
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
| Wysłany: Wto 21:16, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
| Lenka napisał: | | Axanna napisał: | | a tam, oni to raczej katechizmy czytaja, jak w katechizmie natrafia na strzepy z Biblii to mowia "my czytamy Biblie" |
owszem mam Katechizm Kościoła Katolickiego od lipca poprzedniego roku, ale jeszcze do niego nie zajrzałam, wiec prosze te oskarżenia wobec katolików odwołać, bo są one nie na miejscu, poza tym Katechizm nie odbiega od Biblii i tyle w temacie |
Jezeli masz katechizm i do niego nie zajrzalas to skad wiesz ze nie odbiega on od Biblii?
Oskarzenia wobec katolikow sa absolutnie sluszne wiec odwolane nie beda!!!
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Lenka
Obywatel forum
Dołączył: 29 Sty 2014
Posty: 1332
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
| Wysłany: Wto 22:53, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
Bo czytalam fragmenty w podręczniku
Wiess co, nie masz szacunku do mojej wiary to i automatycznie do mnie nie masz,
Nie mam zamiaru dłużej z Tobą rozmawiać.
A ja się dziwie że administracja na takie rzeczy pozwala, no ale na katolika to mozna , ale jak by bylo na protestanta to zaraz by ostrzeżenia leciały,
Coraz bardziej takie zachowanie zraża mnie do tego miejsca
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
wścibska. Banicja
nowicjusz
Dołączył: 05 Mar 2014
Posty: 29
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
| Wysłany: Wto 22:57, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
Większośc nauk KrK odbiega od Prawdy , ja to wiem ,zatem nie warto zaprzeczać ,że jest inaczej ale szanować poglądy ich ze względu na bliznich , mamy się przecież wszyscy miłować .
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Kazik
nowicjusz
Dołączył: 15 Lut 2014
Posty: 61
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Warszawa
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Wto 22:58, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
| Lenka napisał: | Danuto, a gdzie ja napisałam że nie czytam Biblii?
w każdej wierzą są ludzie którzy czytają swoje księgi i ci którzy nie czytają, to nie wiem dlaczego to wytykasz, ten zarzut jest niewłaściwy
Kazik jestem wierząca, praktykująca i bardzo religijna, wiem co to jest świętość i nie musże nikomu udowadniać a na pewno nie Tobie jaka jestem, dobrze wiem jak postępować aby było dobrze, Bóg dał mi mózg i rozum i w porwaniu do innych to ja go używam, wiec o moją świętość się nie bój |
Taaak, nawet tę świętość widać na zdjęciu, obcięte włosy, wbrew temu co Biblia mówi, jak ma wyglądać chrześcijanka, i styl odzienia, który chrześcijańska kobieta by nie założyła nawet w nocy. Nie ukrywam że nie jeden ksiądz łypie lubieżnym wzrokiem na ciebie Lenko, chyba że lubi męskich partnerów. A takich w waszym kościele jest na pęczki i lubiących małe dzieci. Takich świętych jest niestety pełne piekło. Jeśli ktoś naprawdę mózgu używa to łatwo to mogę rozpoznać. Kiedy ja i moja żona i inni znani mi ludzie, zaczęli czytać Biblię, rozpoznali że to co uczą i nakazują księża katolikom nie można absolutnie znależć w tej Bożej księdze, więc rozpoznali że ci ludzie w sutannach nas i ich okłamują. Użyłem ja i moi niektórzy znajomi ,,mózgu" i przestaliśmy być katolikami, i odrzuciliśmy ich religijne kłamstwa. No ale większość naszych znajomych chociaż słyszeli od nas Bożą rzeczywistą Prawdę, nie użyli swoich mózgów. dlatego zostali w tym kościele, i wierzą nadal w te wymysły powstałe w ciemnych wiekach średniowiecza i te bardziej współczesne. No nic, można mieć mózg, i do niego wpuszczać religijne kłamstwa, zamiast je odrzucić i przyjmować tylko to co jest napisane w Biblii, a jak wierzysz Biblii i według niej postępujesz, to łatwo rozpoznasz że księża cię okłamują bez wyjątku, razem z obecnym papieżem. Użyj mózgu we właściwy sposób puki żyjesz, a jak tego nie zrobisz, to dożyjesz tego samego co matka młodego księdza co nosił imię Alberto Rivera który był jezuitą. Podam ci wstęp który napisał człowiek co go znał, resztę znajdziesz w internecie, we wstępie jest ważny link, a tam jest reszta materiałów o Alberto Rivera. To był naprawdę odważny człowiek i ruszył mózgiem. Teraz wstęp: Czy Alberto mówi prawdę?
WSTĘP
zebrał Sidney Hunter
[link widoczny dla zalogowanych]
To kontrowersyjne pytanie wielokrotnie zadawały mi osoby, które czytały o dr
Alberto Rivera w rozmaitych materiałach wydawnictwa Chick Publications.
Alberto Rivera jest byłym rzymsko-katolickim księdzem zakonu jezuitów, który
nawrócił się na wiarę w Chrystusa. Po swoim wybawieniu zaczął ujawniać
zakulisowe tajemnice kościoła rzymsko-katolickiego.
Wydawnictwo Chick Publications opublikowało w Stanach Zjednoczonych szereg
komiksów z serii Krzyżowców: ALBERTO, PODWÓJNY KRZYŻ, OJCOWIE
ŚWIĘCI, MOC, CZTEREJ JEŹDŹCY, na które składają się szczegóły z życia
Alberto Rivery, jak również inne intrygujące informacje, które przekazał wydawcy.
Komiksy te różnorodnie wpłynęły na swoich czytelników. U jednych wzbudziły one
krańcowo wrogie nastawienie, innym zaś otworzyły oczy, co pozwoliło im nawrócić
się na wiarę w Chrystusa.
W większości przypadków, świadectwu Alberto sprzeciwiali się zajmujący wysokie
stanowiska ekumeniczne lub pro-rzymskokatolickie. Najbardziej oburzonymi
wypowiedziami Alberto są oczywiście osoby wyznania rzymsko-katolickiego.
Niektórzy atakowali albo jego osobę, celem zdyskredytowania, albo informacje,
które ujawniał, oskarżając go o podawanie faktów zbyt ekstremalnych a nawet o
oszustwo. Katolicy dobrze znający fakty dotyczące swojego kościoła rzadko usiłują
odrzucić to, co o kościele katolickim mówi Alberto. Dlatego też ich ataki przybierają
głównie formę bezustannych prób zamachu na jego reputację.
W celu przygotowania odpowiedzi na zarzuty ze strony jednego z głównych
krytyków Rivery, o. Fred J. Buick oraz Helmut Silbach z Wolnego Kościoła
Prezbiteriańskiego w Perth, przeprowadzili wiele badań, które dały możliwość
udzielenia dobrze udokumentowanych odpowiedzi na pytania i zarzuty zawarte w tej
książce.
Moją rolą było zebranie tych wszystkich informacji w formie książki celem
udzielenia odpowiedzi na wiele z pytań dotyczących twierdzeń przedstawionych
przez Alberto. Modlimy się, aby Bóg wykorzystał nasze starania do osiągnięcia
dwóch celów:
1. Przekonać Was, że Alberto był tym, za kogo się w rzeczywistości podaje, oraz:
2. Stworzyć Wam możliwość udzielania jasnych i opartych na faktach odpowiedzi na
pytania tych, którzy podważają słuszność świadectwa dr Rivery.
Pomimo usilnych prób, w ciągu ostatnich 10 lat, nikomu nie idało się wykazać
błędności twierdzeń wysuniętych przez dr Riverę przeciwko kościołowi rzymskokatolickiemu.
Celem tej książki jest odparcie najczęściej pojawiających się zarzutów wobec treści
w/w książek, jak również wobec osoby dr Rivery.
Sid Hunter Strathpine, Q'ld., Australia
• Spis treści
• Next: Przedmowa wydawcy
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Danuta
zadomowiony
Dołączył: 05 Kwi 2014
Posty: 205
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
| Wysłany: Wto 23:30, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
Kazik jezeli uwazasz ze katolicyzm jest be to jest ok. ale z wycieczkami personalnymi to daj sobie spokoj.Lenka nikogo osobiscie nie atakuje wiec i ty badz dzentelmenem.I nie przemycaj tutaj jakichs wypocin chorych umyslow.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Kazik
nowicjusz
Dołączył: 15 Lut 2014
Posty: 61
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Warszawa
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Wto 23:32, 15 Kwi 2014 Temat postu: |
|
|
| Lenka napisał: | Bo czytalam fragmenty w podręczniku
Wiess co, nie masz szacunku do mojej wiary to i automatycznie do mnie nie masz,
Nie mam zamiaru dłużej z Tobą rozmawiać.
A ja się dziwie że administracja na takie rzeczy pozwala, no ale na katolika to mozna , ale jak by bylo na protestanta to zaraz by ostrzeżenia leciały,
Coraz bardziej takie zachowanie zraża mnie do tego miejsca |
Warto by było Lenko jak sobie wyznawcy katolickiego kościoła i ich duchowni poczynali w Chorwacji z żydami i wyznawcami prawosławnego kościoła podczas 2 wojny światowej, jak okazywali szacunek tym wyznawcom,a także po zakończeniu tej wojny. „Po czynach ich - poznasz ich” Jezus Chrystus
http://www.youtube.com/watch?v=_lpYKVoNW3c
NACIŚNIJ LEWY KLAWISZ CTRL oraz KLIKNIJ POWYśEJ LINK..WEJDZIESZ NA 10 MINUTOWY FILM
LUDOBOJSTWO W CHORWACJI A PRYMAS CHORWACJI ALOJZIJE
S T E P I N A C
USTASZE-KSIADZ FRANCISZKANIN-FILOPOWICZ-RAZ JAKO KSIĄDZ-I RAZ JAKO KOMENDANT
OBOZU JOSENOVAC
USTASZE-PILA NA SZYJI
USTASZE-SIEKIERA NA SZYJI
2
Proszę o UCZCIWA WYPOWIEDZ na temat " Roli KOSCIOLA w LUDOBOJSTWIE
akcji katolickiej USTASCHI(USTASZE) w Chorwacji.
Za wiedzą i zgodą Watykanu, jego legata - Josipa Ramiry Marconego oraz arcybiskupa
Zagrzebia - Stepinaca, będącego od roku 1942 duszpasterzem armii ustaszów, rozpoczęło się
przymusowe nawracanie na katolicyzm prawosławnej ludności serbskiej.
W bluźnierczy i haniebny sposób akcję tę nazwano „dziełem boSym”.
Od roku 1941 Ante Pavelić i Pius XII regularnie składali sobie ,świadectwa uprzejmości.
Urzędnicy brytyjskiego ministerstwa spraw zagranicznych, obserwujący coraz częstsze
kontakty przedstawicieli Zagrzebia i Rzymu i oburzeni tym, iS papieS, jako najwySszy biskup
katolicki, przestawał z osławionym terrorystą i mordercą - nazywali go „największym
tchórzem naszego czasu”.
W maju 1943 roku Ante Pavelić poprosił o kolejną audiencję i dowiedział się, Se „Ojciec
święty” nie ma nic przeciwko temu, moSe go jednak przyjąć nie jako szefa państwa aby
uniknąć dalszych napięć z zachodnimi aliantami lecz jako osobę prywatną.
PapieS Pacelli ponownie zapewnił faszystowskiego mordercę o swej osobistej przychylności.
Według szacunków zawartych w aktach amerykańskich słuSb specjalnych w owym czasie juS
150 tysięcy prawosławnych Serbów padło ofiarą chorwackiego terroru. Ante Pavelić
pozostawał takSe w .ścisłych kontaktach z faszystowskimi przywódcami niemieckimi.
Podczas pewnego spotkania w Berlinie przechwalał się całkowitym rozwiązaniem kwestii
Sydowskiej w swym kraju.
O tym, jakich bestialstw dopuszczali się jego oprawcy, przekonał się pewien włoski reporter
wojenny, któremu Ante Pavelić wręczył wielką miskę wypełnioną, czymś przypominającym
ostrygi. Na pytanie Włocha, chorwacki führer odpowiedział, Se jest to prezent jego wiernych
ustaszów: 40 funtów serbskich oczu.
Centralny organ ustaszów „Hrvatski Narod” podał dnia 5 września 1943 roku, Se Pius XII
przyjął na specjalnej audiencji 110 chorwackich policjantów przebywających na szkoleniu we
Włoszech. Na poSegnanie kaSde z nich otrzymał od papieSa, jakiś upominek oraz
błogosławieństwo.
I gdy w roku 1945 faszyści chorwaccy złoSyli wizytę w Rzymie, Pacelli (papieS) zapewnił
ich, Se uSyje całego swego autorytetu, by zapobiec uwięzieniu Ante Pavelića, którego
.uwaSa za dobrego człowieka i dobrego katolika.. Pewnym jest takSe, Se Andrija
Artuković, minister spraw wewnętrznych Pavelića, wypowiedział takie oto zdanie:
„Kierowałem się zasadami moralnymi Kościoła katolickiego”.
Profesor Vladimir Dedijer - jugosłowiański historyk (zm. 1990 r.) przytacza dane, a
potwierdzają teS je i inne źródła, z których wynika, iS zorganizowane bandy Ante Pavelića
zamordowały, co najmniej!!!
750 tysięcy Serbów, 60 tysięcy śydów oraz 26 tysięcy Cyganów. To razem 836 tysięcy
zidentyfikowanych i policzonych trupów reSimu ustasze. Materiał dowodowy obejmuje
zeznania naocznych świadków, pamiętniki i blisko dziewięć tysięcy zdjęć dokumentacji.
3
Bombami zabijali ustasze i ich duchowni pomocnicy między innymi dzieci, które najpierw,
jeszcze Sywe, wrzucano do masowych grobów. Potem na to wrzucano ich zabitych rodziców,
którzy oglądali egzekucję swoich dzieci i zasypywano. Karabinów i broni maszynowej
uSywali do masowych egzekucji, przeprowadzanych z wyszukanym okrucieństwem. Strzelali
w nogi, potem w brzuchy, wreszcie w piersi.
Innym narzędziem mordu były noSe rzeźnickie, którymi przecinano szyje niewinnych ofiar,
odmawiających przyjęcia katolicyzmu. Toporami najczęściej mnisi i Sołnierze ćwiartowali
Cyganów (Romów). Rozcinali Cyganom głowy, brzuchy i klatki piersiowe. Posługiwali się
takSe, starając się nie wzbudzać wiele hałasu i rozgłosu, siekierami ciesielskimi, uSywając ich
do rozłupywania głów, łamania kręgosłupów i rozcinania arterii. Podczas masowych mordów
uSywali ponadto drewnianych młotków, tak, Se uderzane nimi wielokrotnie bezbronne ofiary
padały martwe. Tak zwane „ciche egzekucje” bandy morderców reSimu chorwackiego
wykonywały ze szczególną lubością.
Do zabijania dzieci i kobiet stosowały one takSe Selazne pręty, specjalnie w tym celu
produkowany w jednej z fabryk. Bito na oślep w głowy i tułowia, a takSe tymi prętami
gwałcono kobiety rozpruwając łona i brzuchy po ich normalnym wielokrotnym zgwałceniu
przez ustaszów. Ludzi chorych i starych zabijano kilkoma uderzeniami Selaznych młotków. A
wszystko za to, Se były prawosławne, Sydowskie lub cygańskie, za to, Se nie chciały
przymusowo się ochrzcić i przejść na katolicyzm rezygnując ze swej dobroczynnej wiary.
Pewien katolik, franciszkanin o nazwisku Filipović, zwany „szatanem”, ze szczególną pasją
uśmiercał dzieci i chorych, posługując się motyką.
Jedna z najstraszliwszych metod mordowania, słuSącą, przedłuSaniu męki ofiar, polegała na
deptaniu ofiar i skakaniu im po brzuchach aS do zmiaSdSenia wątroby i .śledziony. TakSe
skórzanymi batami fanatyczni i spragnieni krwi słudzy świętego Kościoła katolickiego
chłostali na śmierć niewierne dzieci, kobiety i męSczyzn. Powieszenie było aktem łaski. Te
zbrodnicze bandy piekły i paliły ludzi Sywcem jak za czasów inkwizycji, przybijały ich do
drzwi, wyłupywały oczy, rozcinały piersi, wyrywały języki.
Vladimir Dedijer, który w czasie wojny wyzwoleńczej, prowadzonej przeciw wojskom
okupacyjnym, przebywał w kwaterze armii partyzanckiej dowodzonej przez Józefa
Broz Tito, do swej ksiąSki o Jasenovacu dołączył rejestr zawierający nazwiska 5
arcybiskupów, 17 biskupów, 8 kardynałów, 119 księSy katolickich i 22 franciszkanów.
Na liście znajdują się takSe profesorowie teologii, katecheci, kanonicy, opaci i prałaci.
Sześć stron zajmuje spis rzymskokatolickich zbrodniarzy, odznaczonych orderami za
swe „zasługi dla państwa ustaszów”.
śyczliwość Stolicy Apostolskiej wobec ludobójców trwała nawet po II wojnie światowej.
Jeden z nielicznych, którzy stanęli przed sądem, arcybiskup Zagrzebia, Stepinac, został
skazany, jak informuje wydawca Jasenovaca, na szesnaście lat cięSkich robót.
Watykan zaprotestował przeciwko temu, i to ze skutkiem, gdyS juS po pięciu latach
Stepinac znalazł się na wolności, a nawet otrzymał godność kardynała. śaden z
uczestniczących w morderstwach „duchownych duszpasterzy” nie został przez Rzym!
Pociągnięty do odpowiedzialności ani ekskomunikowany. Ani frater Filipović, jeden z
4
komendantów obozu koncentracyjnego w Jasenovacu, ani przyjaciel Pavelića - niejaki
Draganović, teolog chorwacki.
O zakresie wpływów Kościoła rzymskiego moSe dać wyobraSenie fakt, iS owo ludobójstwo
właściwie aS do dnia dzisiejszego, do początków XXI wieku mogło pozostać pokryte
milczeniem.
Po zakończeniu II wojny światowej tenSe sam Draganović, którego ochraniał pewien
duchowny, pracujący w sekretariacie Piusa XII, zorganizował watykańską komisję
pomocy uchodźcom - Commissione Pontificia d'Assistenza. Nie tylko masa chorwackich
morderców, tropionych przez aliantów, ale takSe zbrodniarze wojenni z faszystowskich
Niemiec mogli, korzystając z usług tej organizacji, rozpłynąć się bez śladu. Jedną z
dobrze zorganizowanych tras ucieczki, nazwanych przez Aaronsa i Loftusa „ratlines”,
czyli „szczurzymi liniami”, zbiegł takSe sam Ante Pavelić, uchodząc słusznej
sprawiedliwości. Sieć przerzutu ludzi zaczynała się w Austrii i przez Triest oraz Wenecję
prowadziła do rzymskiego klasztoru San Girolamo przy via Tomacelli 132.
Tam znajdowała się centrala rozdzielcza, skąd Draganović i ów sekretarz papieSa
Pacellego kierowali całą akcją. Dziesiątki tysięcy ludzi, jak zapewniają Aarons i Loftus,
powołują się na dobrze zorientowanych .świadków, skorzystało z pomocy Watykanu i
uciekło do Ameryki Południowej, Północnej i Australii.
Amerykańskie i angielskie słuSby specjalne bez większych rezultatów czy raczej bez
zaangaSowania tropiły Ante Pavelića. Udało im się jednak ustalić, co następuje: w styczniu
1946 roku opuścił on, prawdopodobnie w przebraniu zakonnika, klasztor w Klagenfurcie. Po
przebyciu Austrii znalazł schronienie w rzymskim kolegium przy via Giacomo Belli.
W maju 1946 roku - o czym wiadomo z poufnych źródeł przebywał po części na
eksterytorialnym terenie Watykanu, po części w rezydencji Castel Gandolfo, gdzie wielekroć
spotykał się z papieskim sekretarzem. Opuścił teren państwa watykańskiego korzystając z
samochodu jednego z urzędników watykańskich, opatrzonego numerami korpusu
dyplomatycznego, co chroniło go przed oczyma słuSb specjalnych. Gdy jednak sekretariat
stanu otrzymał informacje z Londynu, ParySa i Waszyngtonu o bliskim aresztowaniu Ante
Pavelića, do sprawy włączył się ponownie papieski sekretarz, uniemoSliwiając planowaną
akcję.
Dnia 13 września 1947 roku, Pavelić pod nazwiskiem Pablo Aranyos opuścił Włochy, a 6
listopada przybył statkiem do Buenos Aires w Argentynie. Po jego śmierci, która
nastąpiła w Madrycie w roku 1959, ręce spleciono mu - według zeznań naocznych
świadków - róSańcem otrzymanym przezeń od PapieSa Piusa XII tj. Pacellego podczas
pierwszej audiencji w Watykanie.
Umierającemu zbrodniarzowi błogosławieństwo przesłał następca Pacellego(Piusa XII),
kolejny papieS - Giuseppe Roncalli.
JAKA BYLA POSTAWA PAPIEZA JANA PAWLA II WOBEC prymasa ALOJZIJE'A
STEPINACA..??
5
FAKTY NIE KŁAMIĄ, KATOLICKI OBÓZ KONCENTRACYJNY W
JASENOVACU (Chorwacja)
Duchowni katoliccy mordowali ludzi własnymi rękami. Według historyków, aS 953
duchownych katolickich brało czynny udział w rzeziach! Katoliccy księSa i mnisi przewodzili
wielu bandom ustaszowskich morderców, a franciszkański zakonnik Miroslaw Filipowić
został komendantem obozu zagłady w Jasenovacu - bałkańskim Oświęcimiu'. Do
prześladowań kler katolicki nawoływał Chorwatów z ambon. Minister oświaty Budak jawnie
głosił: Część Serbów wybijemy, część wygnamy, a resztę, która musi przyjąć religię
katolicką, włączymy do narodu chorwackiego... Wszystkie nasze poczynania wynikają z
wierności wobec religii i Kościoła katolickiego.
Wymordowali w niewielkiej Chorwacji około 600 tys. Serbów, 60 tys. śydów i 27 tys.
Cyganów. Zburzyli lub ograbili setki cerkwi i klasztorów, w wielu z nich urządzili sale tortur,
uSywając najbardziej wymyślnych narzędzi. Nie oszczędzili
nikogo: kobiet, dzieci ani starców. Furia morderców była tak wściekła, Se zdarzało się, iS
nawet Niemcy rozbrajali oddziały ustaszów, a przeraSeni Włosi ratowali w swojej strefie
cywilów, nawet śydów.
6
Kalendarium Zbrodni Ustasze
· 1934 - w Marsylii, wspólnie z Wewnętrzną Macedońską Organizacją
Rewolucyjną, dokonali zamachu na króla Jugosławii Aleksandra I.
Śmierć ponieśli – król i minister spraw zagranicznych Francji, J.L.
Barthou.
· 1941 - w czasie najazdu Niemiec i ich sojuszników na Jugosławię, Ante
Pavelić proklamował powstanie NiezaleSnego Państwa Chorwackiego
(Nezavisna Država Hrvatska). Liczyło ono ok. 6,3 mln ludności i miało
powierzchnię 92,5 tysięcy km2. W państwie tym, poza Chorwacją,
znalazły się Bośnia i Hercegowina oraz Srem (Syrmia).
· 1941 – 1945 – w okresie II wojny światowej współpracowali z III Rzeszą i
Włochami. Wprowadzili rasistowskie legislacje na wzór ustaw
norymberskich, uznając niektóre mniejszości narodowe jak Serbów,
śydów i Cyganów, za niSsze rasowo od Chorwatów, mających wywodzić
się rzekomo od germańskich Gotów. Ustasze stosowali wobec tych
trzech narodowości politykę eksterminacji, wskutek której zginęło ponad
600 tysięcy prawosławnych Serbów, 60 tysięcy śydów i 26 tysięcy
Cyganów. Tylko w jednym obozie (Jasenovac) zamordowano około 120
tysięcy ludzi. Okrucieństwo Ustaszów przeraSało nawet hitlerowskich
Niemców, którzy - zdarzało się - rozbrajali chorwackie oddziały. Czasami
teS Włosi (sojusznicy) na swoim terytorium pomagali nawet śydom, aby
ci nie wpadli w ręce Ustaszów.
· Dnia 28 kwietnia 1941 roku ustaszowski oddział napadł na kilka
prawosławnych wiosek w rejonie Bjelovaru, uprowadzając 250 osób.
Ofiary musiały wykopać sobie grób, po czym zostały skrępowane
7
drutem i spalone Sywcem. Tego samego dnia przywódca chorwackiego
kleru, arcybiskup Zagrzebia Stepinac wydaje list pasterski, w którym
pisze: „KtóS mógłby nam czynić zarzut z tego, Se jako duszpasterze
podzielamy radość i entuzjazm narodu, wyraSając głęboką
wdzięczność BoSemu majestatowi. Mimo Se aktualne wydarzenia,
tak wielkiej wagi, są bardzo zawikłane, łatwo jednak dostrzec w tym
dziele rękę Boga. Ab domino factum est istud et est mirabile in
oculis nostris. (Przez Pana się to stało, I to jest cudowne w oczach
naszych; psalm 117, 23.). Dlatego usłuchacie naszego apelu i tak
przyczynicie się do zachowania i rozwoju niepodległej Chorwacji.
Znamy tych ludzi, którzy dziś mają w swoich rękach los narodu
chorwackiego, i jesteśmy niezbicie przekonani, iS Kościół będzie
mógł w odrodzonym państwie chorwackim całkiem swobodnie
głosić słuszne pryncypia prawdy i wiecznej sprawiedliwości (…)”.
· Kilka dni później juS w maju 1941 roku w Ostacu wyłapano 331
prawosławnych Serbów. Znów musieli kopać grób dla siebie.
Następnie katoliccy ustasze zarąbali wszystkich siekierami i wrzucili
do dołów. Popa Branko Dobrosavljevicia i jego syna zostawiono na
koniec: rąbiąc dziecko na kawałki kazali ojcu odmawiać modlitwę za
zmarłych. Po tym poddali go straszliwym torturom, wydarli włosy z
głowy i brody, wyłupili oczy i obdarli Sywcem ze skóry. W Mliniąte,
okręgu Glamoč, były członek parlamentu Luka Avramović został po
rzymsku ukrzySowany Sywcem wraz z synem.
· W Banja Luce „podkuto jak konia” 81-letniego prawosławnego biskupa
Platova i zmuszono by chodził z podkowami, aS stracił przytomność.
Później wykłuto mu oczy, przypalono piersi, obcięto nos, uszy, by
wreszcie dobić. Tak wygląda katolickie państwo narodowe, czyste
rasowo i wynaniowo, w wydaniu skrajnej, faszystowskiej prawicy
katolickiej, której nie naleSy mylić z katolikami normalnymi, tymi co
ponoć nawet miłują wrogów swoich.
8
· Dnia 14 maja 1941 roku w Glinie kilkaset prawosławnych Serbów
zapędzono do cerkwi. Do tego kościoła prawosławnego wpadli
ustasze z siekierami i noSami. Ci, którzy nie okazali zaświadczeń o
przejściu na katolicyzm, a miały je dwie osoby zostali w kościele
zarSnięci. „Krwawa łaźnia trwała od godziny 10 wieczorem do 4 rano i
przez osiem następnych dni. Rzeźnicy musieli zmieniać mundury, tak
były przesiąknięte krwią. Znajdowano później wbite na pal
prawosławne dzieci z członkami powykręcanymi od bólu”. Inicjatorami
tego byli minister sprawiedliwości dr Mirko Puk i przeor katolickiego
klasztoru franciszkańskiego w Čuntić, Hermenegildo, a właściwie
Častimir Hermann.
· Po tej masakrze, 18 maja 1941 roku, Ante Pavelić został uroczyście
przyjęty przez papieSa Piusa XII, który w czasie tej audiencji udzielił mu
błogosławieństwa dla dalszego ludobójstwa, czyli budowy państwa
narodowo-katolickiego. Tym samym Watykan wyraził poparcie dla
nowego chorwackiego państwa faszystowskiego. Warto w tym miejscu
wspomnieć, iS Ante Pavelić był wcześniej skazany zaocznie przez sąd
państwowy na karę śmierci za morderstwa, m.in. za zamach na króla
Aleksandra, jednak nie przeszkadzało to papieSowi, jednak, kiedy w roku
1938 przybył do Rzymu oficjalnie polski szef MSZ, Józef Beck, papieS
odmówił mu audiencji, poniewaS miał nieuregulowane kościelnie sprawy
małSeńskie.
· 1943 - Zwierzchnik starokatolickiego kościoła katolickiego w Chorwacji
Ks. Anton Donković zmarł zakatowany w 1943 roku w jednym z
ustaszowskich obozów koncentracyjnych. Zlikwidowano łącznie trzy
małe parafie starokatolików w Chorwacji.
9
· 1945 - w maju komunistyczne oddziały partyzanckie Josipa Broz Tito
połoSyły kres istnieniu faszystowskiego NiezaleSnego Państwa
Chorwackiego. Faszystowscy Ustasze byli odwetowo represjonowani po
1945 roku w Jugosławii, zginęło około 50 tysięcy ich zwolenników,
głównie wykonawców ludobójczych rzezi. Pokazuje to jak mała ilość
osób posiadających władzę potrafi dokonywać ludobójczych rzezi na
duSą skalę.
· Faszystowscy Ustasze w lipcu 1956 roku odtworzyli swoją organizację
na emigracji pod nazwą Chorwacki Ruch Wyzwoleńczy, w oparciu o
diasporę argentyńską, amerykańską, austriacką, niemiecką.
· W latach 60-tych i 70-tych ustasze dokonali kilkunastu zamachów na
dyplomatów jugosłowiańskich - w tym m.in. w marcu 1971 roku w
Sztokholmie zamordowali ambasadora Jugosławii.
· 26 stycznia 1972 - w samolocie jugosłowiańskich linii lotniczych JAT
wybucha bomba, zabijając 27 z 28 osób na pokładzie. Ocalała jakimś
cudem tylko jedna osoba - 22-letnia stewardessa Vesna Vulović, która
przeSyła upadek z 10.160 m.
· Lata 90-te XX wieku - powstanie organizacji odwołujących się do
faszystowskiego ruchu Ustaszy, co było związane z rozpadem, a
następnie wojną domową w Jugosławii. Jeszcze przed wybuchem wojny
wzywali do krwawej rozprawy z ludnością serbską.
10
· 1991-1995 wojna domowa w Bośni i Hercegowinie, obozy
koncentracyjne i mordy to w duSej mierze dzieło odrodzonych ustaszy.
Powtórka z historii.
To, co wyczyniali ustasze była to ślepa furia i szaleństwo. Fotografie tych
zbrodni pokazują zdjęcia kobiet z odciętymi piersiami, wyłupione oczy,
których sam Ante Pavelić był kolekcjonerem, odcięte genitalia, dzieci
wbijane na pal, setki narzędzi zbrodni: noSy, toporów, haków na mięso, itd.
Włosi sfotografowali ustasza, który miał na szyi „naszyjnik" z ludzkich
języków i oczu. Dnia 17 lutego 1942 roku szef Sicherheitspolizei i słuSb
specjalnych, donosi Reichsführerowi SS: "Liczbę prawosławnych, których
Chorwaci wymordowali i przy uSyciu najbardziej sadystycznych metod
zamęczyli na śmierć, trzeba oszacować mniej więcej na 300 tysięcy ludzi.
NaleSy przy tym zauwaSyć, Se Kościół katolicki, ze względu na środki,
jakie stosuje przy nawracaniu, i na swój przymus nawracania, forsował w
ostatnich czasach potworności popełniane przez ustaszów, posługując się
nimi równieS w swoich akcjach nawracania. Faktem jest, Se mieszkający w
Chorwacji Serbowie, którzy przyznali się do Kościoła katolickiego, mogą
nadal Syć nienagabywani. Widać z tego, Se napięcie chorwacko-serbskie
polega w istotnej mierze na walce, jaką Kościół katolicki prowadzi przeciw
Kościołowi prawosławnemu".
11
OSTRZEśENIE: Artykuł zawiera trochę relacji z makabrycznych rzezi
ludobójczych, które dla niektórych osób mogą być wstrząsające jak
scenki z horroru! Jeśli nie uczyli cię w szkole, Se faszyzm był
zbrodniczy moSesz przeSyć lekki lub cięSki szok. Wszystko zaleSy od
stopnia twojej wraSliwości, takSe religijnej. Odradzam czytanie
osobom, które mają tak zwane uraźliwe uczucia religijne, bo mowa tu
takSe o zbrodniach popełnionych w imię wiary religijnej, tyle, Se wiary
moim zdaniem wypaczonej i bardzo źle pojętej...
FASZYZM - Zbrodnicza Ideologia
Foto: Faszystowski KrzyS Matki w Niemczech 1933
Faszyzm, z włoskiego
fascio – wiązka, związek, to skrajny kierunek polityczny powstały po I wojnie światowej,
jako generalnie opozycyjny wobec działalności socjalistów i komunistów. Głoszący hasła
skrajnie nacjonalistyczne, antydemokratyczne i antyliberalne, zmierzający do stworzenia
państwa totalitarnego i monopartyjnego oraz często monoreligijnego. Skupiał w swoich
szeregach nie tylko tzw. warstwy średnie jak średnia burSuazja miejska i wiejska,
drobnomieszczaństwo, drobni kupcy, byli wojskowi, ale takSe najbardziej zacofane grupy
klasy robotniczej zwłaszcza w Niemczech. Faszyzm powstał na podstawie ogólnego
kryzysu kapitalizmu, kiedy wzrost fali rewolucyjnej zagroził bezpośrednio panowaniu
burSuazji, wśród której zarysowała się tendencja do przejścia od form ustrojowych
demokracji parlamentarnej do jawnej dyktatury terrorystycznej. Faszyzm przybierał
specyficzne formy, wynikające ze społeczno-gospodarczej i wyznaniowej struktury danego
kraju. We Włoszech związany głównie z kapitałem finansowym, w Niemczech z
przedstawicielami przemysłu cięSkiego, w Hiszpanii ze sferami feudalno-obszarniczymi.
Poza Niemcami i Włochami faszyzm jako zorganizowana formacja pojawił się w 1933 w
Hiszpanii (Falanga), gdzie po zwycięstwie rebeliantów wojskowych pod dowództwem
12
generała F. Franco, doszedł do władzy. Partie i ruchy faszyzujące pojawiły się w tym czasie
takSe i w innych krajach Europy: w Rumunii (śelazna Gwardia), na Węgrzech
(Złamane Strzały), we Francji (Croix de Feu), w Belgii (reksiści), w Wielkiej Brytanii
(Czarne Koszule), w Polsce (Obóz Narodowo-Radykalny), w Chorwacji (Ustasze).
Grupy katolicko-totalitarne określa się często jako klerykofaszyzm lub katofaszyzm (np.
Front Ojczyźniany w Austrii, 1934–1938), pokrewne mu cechy wykazywał reSim A. Salazara
w Portugalii od 1932 roku. Ruchy faszystowskie były stosunkowo silne takSe w Ameryce
Łacińskiej, np. w Argentynie, Pragwaju czy Chile.
Ideologia faszyzmu nie stanowiła jednolitego systemu światopoglądowego, lecz była
połączeniem róSnych, czasem lekko wykluczających się elementów czerpanych z filozofii
irracjonalistycznych XIX wieku, nacjonalistycznych doktryn solidaryzmu społecznego i
antydemokratycznych teorii socjologicznych, które miały teoretycznie uzasadniać idee
etnocentryzmu, elitaryzmu i rasizmu. Łącząc te elementy ideologowie faszyści
tworzyli całkowicie nierealny pogląd na świat, oparty na micie "misji dziejowej",
wySszości własnego narodu nad wrogiem, sprawcą wszelkiego zła społecznego. Wróg ten w
kaSdym kraju jawił się inaczej, dla faszyzmu włoskiego był to "zgniły liberalizm", dla
faszyzmu niemieckiego "twór Sydowski" (zarówno komunizm, jak i "międzynarodowa
plutokracja"), dla faszyzmu chorwackiego byli to głównie "bracia odłączeni", czyli
wyznawcy prawosławia. Owa misja dziejowa własnego narodu miała uzasadniać pełną
instytucjonalizację Sycia społecznego i całkowite podporządkowanie jednostki interesowi
państwa, mit wroga stanowił uzasadnienie ciągłego terroru państwowego.
W tych warunkach uzasadniony stawał się faszystowski kodeks moralny, głoszący
zasadę bezwzględnej wierności i posłuszeństwa wodzowi, którego wola wyznaczała granice
obowiązujących norm etycznych. Na tym fundamencie niszczenia urojonego
"wroga" rozwijały się idee państwa totalitarnego, prowadzące do utoSsamiania narodu z
państwem, państwa z rządem, rządu z jego szefem, a szefa z wodzem faszystowskim.
Metodę oddziaływania propagandowo- ideologicznego faszyzmu stanowiła demagogia
13
społeczna w najszerszym rozumieniu, podsycając rozczarowanie rządami demokratycznoparlamentarnymi,
niezadowolenie mas ukierunkowano zwykle na antysemityzm i
antykomunizm, odwracając je od prawdziwych przyczyn nędzy i pauperyzacji
społeczeństwa. Faszyści dochodzili do władzy róSnymi drogami, zaleSnie od warunków
wewnętrznych poszczególnych krajów, albo siłą (Hiszpania, Włochy), albo na drodze
legalnego ustanowienia dyktatury (Niemcy). Partie faszystowskie zdobywały silne wpływy
jeszcze przed zdobyciem władzy. Z chwilą jej przejęcia podporządkowywały sobie aparat
państwowy, a ich bojówki tworzyły trzon nowych organów terroru i ucisku. Ustanowienie
dyktatury faszystowskiej w miejsce systemu wielopartyjnego wprowadzało system
monopartyjny, władza wykonawcza i ustawodawcza przechodziła w ręce wodza partii,
którego gabinet stawał się jedynym ośrodkiem dyspozycyjnym. Wszystkie stanowiska
obsadzano faszystami, a organa władzy państwowej podporządkowywano odpowiednim
ogniwom aparatu partyjnego, poddając jego kontroli.
ANTE PAVELIĆ -
Faszystowski Wódz
Ante Pavelić (ur. 14 lipca 1889, zm. 28 grudnia 1959) – chorwacki polityk
faszystowski, przywódca ustaszy, z wykształcenia prawnik. Współorganizator zamachu
(1934), w którym zginęli król Jugosławii Aleksander I i minister spraw zagranicznych
Francji L. Barthou. Szef (poglavnik) Niepodległego Państwa Chorwackiego
(1941-1945), odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, śydach i Cyganach. Po wojnie
uciekł za granicę. Ante Pavelić urodził się w Bradinie, małej wsi w pobliSu miasta
Hadžići w Bośni i Hercegowinie (wówczas w Austro-Węgrzech). Studiował prawo w
Zagrzebiu i w tym mieście wstąpił do nacjonalistycznej Chorwackiej Partii Prawa. W
1920 roku został członkiem rady miejskiej Zagrzebia. W latach 1927-1929 był posłem do
Skupsztiny (federalnego parlamentu). Sprzeciwiał się dominacji Serbów w Królestwie SHS
14
od 1929 w Jugosławii, choć potrafił negocjować nawet ze swoimi wrogami politycznymi z
Partii Radykalnej.
W roku 1929, po zawieszeniu konstytucji przez Aleksandra I Karadziordziewicia, Pavelić
uciekł do Włoch, gdzie załoSył faszystowską organizację ustaszów. Opowiadał się za
niepodległą, katolicką Chorwacją. Jego kadrowa organizacja była odpowiedzialna za
kilkanaście zamachów bombowych w jugosłowiańskich pociągach oraz wybuch
nieudanego powstania w Velebicie. Paveliciowi pomogło wsparcie logistyczne wrogów
Jugosławii – Włoch, Węgier i Bułgarii oraz najstarszej organizacji terrorystycznej w Europie
– Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej WMRO. W 1934 roku
współorganizował wraz z macedońską WMRO zamach w Marsylii, w którym zginęli król
Jugosławii Aleksander I i minister spraw zagranicznych Francji Louis Barthou. Pavelić
otrzymał za to dwa zaoczne wyroki śmierci, we Francji i w Jugosławii. Ante Pavelić kierował
aktami ludobójstwa na terenie Chorwacji pod hasłami przyłączania "braci
odłączonych" czyli wyznawców prawosławia do jedynej prawdziwej, katolickiej wiary.
Odpowiada teS za etniczno-wyznaniowe czystki na śydach i Cyganach (Romach), a takSe
innych mniej licznych ówczesnych mniejszościach wyznaniowych.
Niepodległe Państwo Chorwackie
Kiedy 6 kwietnia 1941 roku państwa Osi najechały na Jugosławię, Ante Pavelić przebywał na
emigracji we Włoszech. Jeszcze przed kapitulacją Jugosławii chorwaccy ustasze utworzyli 10
kwietnia Niepodległe Państwo Chorwackie (NDH), zaleSne od faszystowskich
Niemiec i Włoch. Przywódcą nowego państwa został Ante Pavelić, który 15 kwietnia
przybył do Zagrzebia, a dwa dni później mianował swój pierwszy gabinet. Dnia 25 kwietnia
1941 roku osobistym dekretem zakazał wszelkich publikacji uSywaną przez Serbów
cyrylicą. Polityka Ante Pavelicia zyskała poparcie katolickiego duchowieństwa – prymas
Chorwacji, arcybiskup Alojzije Stepinac oświadczył, Se w przemianach w kraju
dostrzega "rękę Boga". Dnia 18 maja 1941 poglavnik został przyjęty na audiencji w
Watykanie przez papieSa Piusa XII, który udzielił mu błogosławieństwa.
W dniu 6 czerwca 1941 roku Ante Pavelić spotkał się z Adolfem Hitlerem, z którym
omawiał moSliwość wysiedlenia większości Serbów z Chorwacji i zastąpienia ich
Chorwatami i Słoweńcami, mieszkającymi na terenach okupowanych przez III Rzeszę. Do
końca wojny Ante Pavelić realizował swój program wyrugowania z NDH mniejszości
zarówno narodowych, jak i religijnych i stosował wobec nich politykę ludobójstwa.
Jest odpowiedzialny za zbrodnie wojenne, głównie za masowe mordy na
prawosławnych Serbach, śydach i Cyganach. Z jego rozkazu
zamordowano kilkaset tysięcy osób, często stosując takie metody, jak
wyłupywanie oczu, odcinanie kończyn, wyrywanie z ciała jelit i innych
organów. Podcinano gardła specjalnymi noSami, rozbijano głowy młotkami i
prętami. Wiele osób spalono Sywcem. Opisanymi brytalnymi metodami faszystowscy ustasze
mordowali dzieci na oczach rodziców, a dopiero po oprawieniu dzieci mordowali
rodziców.
Ucieczka i Pomoc Kościoła
15
W maju 1945 roku Pavelić uciekł z NDH. Skutecznie ukrywał się, dzięki pomocy kleru
chorwackiego (Krunoslav Draganović) oraz administracji watykańskiej. Najpierw schronił się
w austriackich klasztorach w Bad Ischl i w Sankt Gilgen, a następnie w przebraniu
zakonnika dotarł do Włoch. W maju 1946 roku amerykański kontrwywiad (CIC) wykrył, Se
były poglavnik mieszka "w pobliSu Rzymu, w budynku pod jurysdykcją Watykanu". Ante
Pavelić bywał równieS w Castel Gandolfo, gdzie mieści się letnia rezydencja papieSa.
Zmieniał miejsca pobytu, np. mieszkał na Via Giacomo Venezian w budynku będącym
własnością Kościoła katolickiego, gdzie dzielił pokój ze słynnym bułgarskim terrorystą
Iwanem Michajłowem, z którym w 1934 roku wspólnie organizował zamach na króla
Jugosławii. Gdy wyjeSdSał z domu, korzystał z samochodu z watykańską rejestracją.
Według CIC, Ante Pavelić często spotykał się z watykańskim podsekretarzem stanu
Giovannim Montinim, późniejszym papieSem Pawłem VI.
Jesienią 1947 roku poglavnik Ante Pavelić uciekł z Europy, w czym pomagły mu
fałszywe dokumenty, otrzymane od watykańskiego biskupa Aloisa Hudala. Biskup
Alois Hudal otwarcie przyznawał, Se pomógł wielu nazistowskim
zbrodniarzom, którzy, jego zdaniem, "często byli całkowicie niewinni". W swoich
dziennikach pisał: "dzięki fałszywym dokumentom wielu z nich uratowałem. Mogli się
wymknąć prześladowcom i uciec do szczęśliwszych krajów". - Alois C. Hudal, Römische
Tagebücher. Lebensbeichte eines alten Bischofs, Leopold Stocker 1976, s. 21, cytowane w:
Daniel J. Goldhagen, Niedokończony rozrachunek, Wydawnictwo Sic! 2005, s. 185. Pod
przybranym nazwiskiem jako Pablo Aranyos na pokładzie włoskiego statku dotarł do
faszystowskiej Argentyny. W Buenos Aires w lipcu 1956 roku załoSył skrajnie
antykomunistyczny, skrajnie prawicowy i antyjugosłowiański Chorwacki Ruch
Wyzwoleńczy. W Argentynie mieszkał nie niepokojony do czasu, gdy w kwietniu 1957 roku
został postrzelony w Buenos Aires przez nieznanego sprawcę. Zamach ten przypisuje się
jugosłowiańskim słuSbom bezpieczeństwa UDBA. ZagroSony ekstradycją do Jugosławii,
przeniósł się do Madrytu, gdzie zmarł, opatrzony błogosławieństwem papieSa Jana XXIII.
USTASZE - Religijni Rzeźnicy
Ustasze to potoczne określenie członków chorwackiej skrajnie nacjonalistyczno i
proniemieckiej organizacji terrorystycznej Ustaša (serb.-chorw. Ustaše – powstańcy,
buntownicy). Organizację załoSył 7 stycznia 1929 we Włoszech Ante Pavelić, zbiegły z
Królestwa SHS po objęciu władzy przez króla Aleksandra I. Celem ustaszy była
niepodległość Chorwacji, wyodrębnionej ze zdominowanej przez Serbów Jugosławii, ale
takSe stworzenie państwa narodowo-katolickiego. Działając z terytoriów Włoch, Węgier i
Austrii przeprowadzili wiele katolickich akcji terrorystycznych. Represjonowani po 1945 w
Jugosławii, odtworzyli swoją organizację na emigracji. W latach 60-tych i 70-tych XX wieku
dokonali kilku zamachów na dyplomatów jugosłowiańskich, m.in. w marcu 1971 w
Sztokholmie zamordowali ambasadora Jugosławii. Ustasze pojęcie z serbsko-chorwackiego
ustaše — “powstańcy”, “buntownicy”, to potoczna nazwa członków chorwackiej narodowokatolickiej
tajnej organizacji Ustaša - Hrvatski Oslobodilački Pokret, utworzonej we
Włoszech 7 stycznia 1929 przez Ante Pavelicia, mającej na celu secesję Chorwacji ze
zdominowanej przez Serbów Jugosławii. Ustasze przeprowadzali liczne akcje terrorystyczne,
m.in. w 1934 dokonali zabójstwa króla Jugosławii Aleksandra I w Marsylii. W okresie II
wojny światowej współpracowali z nazistowską III Rzeszą i faszystowskimi Włochami. W
16
roku 1941 Ante Pavelić proklamował powstanie NiezaleSnego Państwa Chorwackiego.
Ustasze brali czynny udział w eksterminacji mniejszości narodowych, religijnych i
komunistów.
Za wiedzą i zgodą Watykanu, jego legata - Josipa Ramiry Marconego oraz arcybiskupa
Zagrzebia - Stepinaca, będącego od roku 1942 duszpasterzem armii ustaszów,
rozpoczęło się przymusowe nawracanie na katolicyzm prawosławnej ludności
serbskiej. W bluźnierczy i haniebny sposób akcję tę nazwano „dziełem boSym”. Od roku
1941 Ante Pavelić i Pius XII regularnie składali sobie świadectwa uprzejmości.
Urzędnicy brytyjskiego ministerstwa spraw zagranicznych, obserwujący coraz częstsze
kontakty przedstawicieli Zagrzebia i Rzymu i oburzeni tym, iS papieS, jako najwySszy biskup
katolicki, przestawał z osławionym terrorystą i mordercą - nazywali go „największym
tchórzem naszego czasu”.
W maju 1943 roku Ante Pavelić poprosił o kolejną audiencję i dowiedział się, Se „ojciec
święty” nie ma nic przeciwko temu, moSe go jednak przyjąć nie jako szefa państwa aby
uniknąć dalszych napięć z zachodnimi aliantami lecz jako osobę prywatną. PapieS Pacelli
ponownie zapewnił faszystowskiego mordercę o swej osobistej przychylności.
Według szacunków zawartych w aktach amerykańskich słuSb specjalnych w owym czasie juS
150 tysięcy prawosławnych Serbów padło ofiarą chorwackiego terroru. Ante
Pavelić pozostawał takSe w ścisłych kontaktach z faszystowskimi przywódcami niemieckimi.
Podczas pewnego spotkania w Berlinie przechwalał się całkowitym rozwiązaniem
kwestii Sydowskiej w swym kraju. O tym, jakich bestialstw dopuszczali się jego
oprawcy, przekonał się pewien włoski reporter wojenny, któremu Ante Pavelić wręczył
wielką miskę wypełnioną czymś przypominającym ostrygi. Na pytanie Włocha chorwacki
führer odpowiedział, Se jest to prezent jego wiernych ustaszów: 40 funtów serbskich
oczu.
Centralny organ ustaszów — „Hrvatski Narod” — podał dnia 5 września 1943 roku, Se Pius
XII przyjął na specjalnej audiencji 110 chorwackich policjantów przebywających na
szkoleniu we Włoszech. Na poSegnanie kaSdy z nich otrzymał od papieSa jakiś upominek
oraz błogosławieństwo. I gdy w roku 1945 faszyści chorwaccy złoSyli wizytę w
Rzymie, Pacelli (papieS) zapewnił ich, Se uSyje całego swego autorytetu, by zapobiec
uwięzieniu Ante Pavelića, którego „uwaSa za dobrego człowieka i dobrego
katolika”. Pewnym jest takSe, Se Andrija Artuković, minister spraw wewnętrznych
Pavelića, wypowiedział takie oto zdanie: „Kierowałem się zasadami moralnymi
Kościoła katolickiego”. Profesor Vladimir Dedijer - jugosłowiański historyk (zm. 1990
r.) przytacza dane, a potwierdzają teS je i inne źródła, z których wynika, iS
zorganizowane bandy Ante Pavelića zamordowały co najmniej 750 tysięcy
Serbów, 60 tysięcy śydów oraz 26 tysięcy Cyganów. To razem 836 tysięcy
zidentyfikowanych i policzonych trupów reSimu ustaszy. Materiał dowodowy obejmuje
zeznania naocznych świadków, pamiętniki i blisko dziewięć tysięcy zdjęć dokumentacji.
Bombami zabijali ustasze i ich duchowni pomocnicy między innymi dzieci, które
najpierw, jeszcze Sywe, wrzucano do masowych grobów. Potem na to wrzucano ich zabitych
rodziców, którzy oglądali egzekucję swoich dzieci i zasypywano. Karabinów i broni
maszynowej uSywali do masowych egzekucji, przeprowadzanych z wyszukanym
17
okrucieństwem. Strzelali w nogi, potem w brzuchy, wreszcie w piersi. Innym narzędziem
mordu były noSe rzeźnickie, którymi przecinano szyje niewinnych ofiar,
odmawiających przyjęcia katolicyzmu. Toporami najczęściej mnisi i Sołnierze
ćwiartowali Cyganów (Romów). Rozcinali Cyganom głowy, brzuchy i klatki
piersiowe. Posługiwali się takSe, starając się nie wzbudzać wiele hałasu i rozgłosu,
siekierami ciesielskimi, uSywając ich do rozłupywania głów, łamania
kręgosłupów i rozcinania arterii. Podczas masowych mordów uSywali ponadto
drewnianych młotków, tak Se uderzane nimi wielokrotnie bezbronne ofiary padały
martwe. Tak zwane „ciche egzekucje” bandy morderców reSimu chorwackiego
wykonywały ze szczególną lubością. Do zabijania dzieci i kobiet stosowały one takSe
Selazne pręty, specjalnie w tym celu produkowane w jednej z fabryk. Bito na oślep w
głowy i tułowia, a takSe tymi prętami gwałcono kobiety ropruwając łona i brzuchy
po ich normalnym wielokrotnym zgwałceniu przez ustaszów. Ludzi chorych i starych
zabijano kilkoma uderzeniami Selaznych młotków. A wszystko za to, Se były prawosławne,
Sydowskie lub cygańskie, za to, Se nie chciały przymusowo się ochrzcić i przejść na
katolicyzm rezygnując ze swej dobroczynnej wiary.
Pewien katolik, franciszkanin o nazwisku Filipović, zwany „szatanem”, ze szczególną pasją
uśmiercał dzieci i chorych, posługując się motyką. Jedna z najstraszliwszych
metod mordowania, słuSąca przedłuSaniu męki ofiar, polegała na deptaniu ofiar i
skakaniu im po brzuchach aS do zmiaSdSenia wątroby i śledziony. TakSe
skórzanymi batami fanatyczni i spragnieni krwi słudzy „świętego” Kościoła
katolickiego chłostali na śmierć „niewierne” dzieci, kobiety i męSczyzn.
Powieszenie było aktem łaski. Te zbrodnicze bandy piekły i paliły ludzi Sywcem jak
za czasów inkwizycji, przybijały ich do drzwi, wyłupywały oczy, rozcinały piersi, wyrywały
języki.
Vladimir Dedijer, który w czasie wojny wyzwoleńczej, prowadzonej przeciw wojskom
okupacyjnym, przebywał w kwaterze armii partyzanckiej dowodzonej przez Józefa Broz Tito,
do swej ksiąSki o Jasenovacu dołączył rejestr zawierający nazwiska 5 arcybiskupów, 17
biskupów, 8 kardynałów, 119 księSy katolickich i 22 franciszkanów. Na liście znajdują się
takSe profesorowie teologii, katecheci, kanonicy, opaci i prałaci. Sześć stron zajmuje spis
rzymskokatolickich zbrodniarzy, odznaczonych orderami za swe „zasługi dla państwa
ustaszów”.
śyczliwość Stolicy Apostolskiej wobec ludobójców trwała nawet po II wojnie światowej.
Jeden z nielicznych, którzy stanęli przed sądem, arcybiskup Zagrzebia, Stepinac,
został skazany, jak informuje wydawca Jasenovaca, na szesnaście lat cięSkich robót.
Watykan zaprotestował przeciwko temu, i to ze skutkiem, gdyS juS po pięciu latach Stepinac
znalazł się na wolności, a nawet otrzymał godność kardynała. śaden z uczestniczących w
morderstwach „duchownych duszpasterzy” nie został przez Rzym pociągnięty do
odpowiedzialności ani ekskomunikowany. Ani frater Filipović, jeden z komendantów
obozu koncentracyjnego w Jasenovacu, ani przyjaciel Pavelića - niejaki Draganović,
teolog chorwacki. O zakresie wpływów Kościoła rzymskiego moSe dać wyobraSenie fakt, iS
owo ludobójstwo właściwie aS do dnia dzisiejszego, do poczatków XXI wieku mogło
pozostać pokryte milczeniem.
18
Po zakończeniu II wojny światowej tenSe sam Draganović, którego ochraniał pewien
duchowny, pracujący w sekretariacie Piusa XII, zorganizował watykańską komisję pomocy
uchodźcom - Commissione Pontificia d'Assistenza. Nie tylko masa chorwackich morderców,
tropionych przez aliantów, ale takSe zbrodniarze wojenni z faszystowskich Niemiec mogli,
korzystając z usług tej organizacji, rozpłynąć się bez śladu. Jedną z dobrze zorganizowanych
tras ucieczki, nazwanych przez Aaronsa i Loftusa „ratlines”, czyli „szczurzymi liniami”,
zbiegł takSe sam Ante Pavelić, uchodząc słusznej sprawiedliwości. Sieć przerzutu ludzi
zaczynała się w Austrii i przez Triest oraz Wenecję prowadziła do rzymskiego klasztoru
San Girolamo przy via Tomacelli 132. Tam znajdowała się centrala rozdzielcza,
skąd Draganović i ów sekretarz papieSa Pacellego kierowali całą akcją. Dziesiątki tysięcy
ludzi, jak zapewniają Aarons i Loftus, powołując się na dobrze zorientowanych świadków,
skorzystało z pomocy Watykanu i uciekło do Ameryki Południowej, Północnej i Australii.
Amerykańskie i angielskie słuSby specjalne bez większych rezultatów czy raczej bez
zaangaSowania tropiły Ante Pavelića. Udało im się jednak ustalić, co następuje: w styczniu
1946 roku opuścił on, prawdopodobnie w przebraniu zakonnika, klasztor w Klagenfurcie. Po
przebyciu Austrii znalazł schronienie w rzymskim kolegium przy via Giacomo Belli. W maju
1946 roku - o czym wiadomo z poufnych źródeł przebywał po części na eksterytorialnym
terenie Watykanu, po części w rezydencji Castel Gandolfo, gdzie wielekroć spotykał się z
papieskim sekretarzem. Opuścił teren państwa watykańskiego korzystając z samochodu
jednego z urzędników watykańskich, opatrzonego numerami korpusu
dyplomatycznego, co chroniło go przed oczyma słuSb specjalnych. Gdy jednak
sekretariat stanu otrzymał informacje z Londynu, ParySa i Waszyngtonu o bliskim
aresztowaniu Ante Pavelića, do sprawy włączył się ponownie papieski sekretarz,
uniemoSliwiając planowaną akcję. Dnia 13 września 1947 roku Pavelić pod nazwiskiem
Pablo Aranyos opuścił Włochy, a 6 listopada przybył statkiem do Buenos Aires w
Argentynie. Po jego śmierci, która nastąpiła w Madrycie w roku 1959, ręce spleciono mu -
według zeznań naocznych świadków - róSańcem otrzymanym przezeń od Pacellego
podczas pierwszej audiencji w Watykanie. Umierającemu zbrodniarzowi błogosławieństwo
przesłał następca Pacellego, kolejny papieS - Giuseppe
19
Roncalli. TRUPY pomordowanych przez ustaszy
nad rzeką Sava...
Kalendarium Zbrodni Ustasze
• 1934 - w Marsylii, wspólnie z Wewnętrzną Macedońską Organizacją Rewolucyjną,
dokonali zamachu na króla Jugosławii Aleksandra I. Śmierć ponieśli – król i minister spraw
zagranicznych Francji, J.L. Barthou.
• 1941 - w czasie najazdu Niemiec i ich sojuszników na Jugosławię, Ante Pavelić
proklamował powstanie NiezaleSnego Państwa Chorwackiego (Nezavisna Država
Hrvatska). Liczyło ono ok. 6,3 mln ludności i miało powierzchnię 92,5 tysięcy km2. W
państwie tym, poza Chorwacją, znalazły się Bośnia i Hercegowina oraz Srem (Syrmia).
• 1941 – 1945 – w okresie II wojny światowej współpracowali z III Rzeszą i Włochami.
Wprowadzili rasistowskie legislacje na wzór ustaw norymberskich, uznając niektóre
mniejszości narodowe jak Serbów, śydów i Cyganów, za niSsze rasowo od Chorwatów,
mających wywodzić się rzekomo od germańskich Gotów. Ustasze stosowali wobec tych
trzech narodowości politykę eksterminacji, wskutek której zginęło ponad 600 tysięcy
prawosławnych Serbów, 60 tysięcy śydów i 26 tysięcy Cyganów. Tylko w jednym obozie
(Jasenovac) zamordowano około 120 tysięcy ludzi. Okrucieństwo Ustaszów przeraSało
nawet hitlerowskich Niemców, którzy - zdarzało się - rozbrajali chorwackie oddziały.
Czasami teS Włosi (sojusznicy) na swoim terytorium pomagali nawet śydom, aby ci nie
wpadli w ręce Ustaszów.
• Dnia 28 kwietnia 1941 roku ustaszowski oddział napadł na kilka prawosławnych
wiosek w rejonie Bjelovaru, uprowadzając 250 osób. Ofiary musiały wykopać sobie grób,
po czym zostały skrępowane drutem i spalone Sywcem. Tego samego dnia przywódca
chorwackiego kleru, arcybiskup Zagrzebia Stepinac wydaje list pasterski, w którym pisze:
„KtóS mógłby nam czynić zarzut z tego, Se jako duszpasterze podzielamy radość i
entuzjazm narodu, wyraSając głęboką wdzięczność BoSemu majestatowi. Mimo Se
aktualne wydarzenia, tak wielkiej wagi, są bardzo zawikłane, łatwo jednak dostrzec w tym
20
dziele rękę Boga. Ab domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris. (Przez Pana
się to stało, I to jest cudowne w oczach naszych; psalm 117, 23.). Dlatego usłuchacie
naszego apelu i tak przyczynicie się do zachowania i rozwoju niepodległej Chorwacji.
Znamy tych ludzi, którzy dziś mają w swoich rękach los narodu chorwackiego, i jesteśmy
niezbicie przekonani, iS Kościół będzie mógł w odrodzonym państwie chorwackim całkiem
swobodnie głosić słuszne pryncypia prawdy i wiecznej sprawiedliwości (…)”.
• Kilka dni później juS w maju 1941 roku w Ostacu wyłapano 331 prawosławnych
Serbów. Znów musieli kopać grób dla siebie. Następnie katoliccy ustasze zarąbali
wszystkich siekierami i wrzucili do dołów. Popa Branko Dobrosavljevicia i jego syna
zostawiono na koniec: rąbiąc dziecko na kawałki kazali ojcu odmawiać modlitwę za
zmarłych. Po tym poddali go straszliwym torturom, wydarli włosy z głowy i brody, wyłupili
oczy i obdarli Sywcem ze skóry. W Mliniąte, okręgu Glamoč, były członek parlamentu Luka
Avramović został po rzymsku ukrzySowany Sywcem wraz z synem.
• W Banja Luce „podkuto jak konia” 81-letniego prawosławnego biskupa Platova i
zmuszono by chodził z podkowami, aS stracił przytomność. Później wykłuto mu oczy,
przypalono piersi, obcięto nos, uszy, by wreszcie dobić. Tak wygląda katolickie państwo
narodowe, czyste rasowo i wynaniowo, w wydaniu skrajnej, faszystowskiej prawicy
katolickiej, której nie naleSy mylić z katolikami normalnymi, tymi co ponoć nawet miłują
wrogów swoich.
• Dnia 14 maja 1941 roku w Glinie kilkaset prawosławnych Serbów zapędzono do
cerkwi. Do tego kościoła prawosławnego wpadli ustasze z siekierami i noSami. Ci, którzy
nie okazali zaświadczeń o przejściu na katolicyzm, a miały je dwie osoby zostali w kościele
zarSnięci. „Krwawa łaźnia trwała od godziny 10 wieczorem do 4 rano i przez osiem
następnych dni. Rzeźnicy musieli zmieniać mundury, tak były przesiąknięte krwią.
Znajdowano później wbite na pal prawosławne dzieci z członkami powykręcanymi od
bólu”. Inicjatorami tego byli minister sprawiedliwości dr Mirko Puk i przeor katolickiego
klasztoru franciszkańskiego w Čuntić, Hermenegildo, a właściwie Častimir Hermann.
• Po tej masakrze, 18 maja 1941 roku, Ante Pavelić został uroczyście przyjęty przez
papieSa Piusa XII, który w czasie tej audiencji udzielił mu błogosławieństwa dla dalszego
ludobójstwa, czyli budowy państwa narodowo-katolickiego. Tym samym Watykan wyraził
poparcie dla nowego chorwackiego państwa faszystowskiego. Warto w tym miejscu
wspomnieć, iS Ante Pavelić był wcześniej skazany zaocznie przez sąd państwowy na karę
śmierci za morderstwa, m.in. za zamach na króla Aleksandra, jednak nie przeszkadzało to
papieSowi, jednak, kiedy w roku 1938 przybył do Rzymu oficjalnie polski szef MSZ, Józef
Beck, papieS odmówił mu audiencji, poniewaS miał nieuregulowane kościelnie sprawy
małSeńskie.
• 1943 - Zwierzchnik starokatolickiego kościoła katolickiego w Chorwacji Ks. Anton
Donković zmarł zakatowany w 1943 roku w jednym z ustaszowskich obozów
koncentracyjnych. Zlikwidowano łącznie trzy małe parafie starokatolików w Chorwacji.
• 1945 - w maju komunistyczne oddziały partyzanckie Josipa Broz Tito połoSyły kres
istnieniu faszystowskiego NiezaleSnego Państwa Chorwackiego. Faszystowscy Ustasze
byli odwetowo represjonowani po 1945 roku w Jugosławii, zginęło około 50 tysięcy ich
zwolenników, głównie wykonawców ludobójczych rzezi. Pokazuje to jak mała ilość osób
posiadających władzę potrafi dokonywać ludobójczych rzezi na duSą skalę.
• Faszystowscy Ustasze w lipcu 1956 roku odtworzyli swoją organizację na emigracji
pod nazwą Chorwacki Ruch Wyzwoleńczy, w oparciu o diasporę argentyńską,
amerykańską, austriacką, niemiecką.
21
• W latach 60-tych i 70-tych ustasze dokonali kilkunastu zamachów na dyplomatów
jugosłowiańskich - w tym m.in. w marcu 1971 roku w Sztokholmie zamordowali
ambasadora Jugosławii.
• 26 stycznia 1972 - w samolocie jugosłowiańskich linii lotniczych JAT wybucha
bomba, zabijając 27 z 28 osób na pokładzie. Ocalała jakimś cudem tylko jedna osoba - 22-
letnia stewardessa Vesna Vulović, która przeSyła upadek z 10.160 m.
• Lata 90-te XX wieku - powstanie organizacji odwołujących się do faszystowskiego
ruchu Ustaszy, co było związane z rozpadem, a następnie wojną domową w Jugosławii.
Jeszcze przed wybuchem wojny wzywali do krwawej rozprawy z ludnością serbską.
• 1991-1995 wojna domowa w Bośni i Hercegowinie, obozy koncentracyjne i mordy
to w duSej mierze dzieło odrodzonych ustaszy. Powtórka z historii.
To, co wyczyniali ustasze była to ślepa furia i szaleństwo. Fotografie tych zbrodni
pokazują zdjęcia kobiet z odciętymi piersiami, wyłupione oczy, których sam Ante Pavelić
był kolekcjonerem, odcięte genitalia, dzieci wbijane na pal, setki narzędzi zbrodni: noSy,
toporów, haków na mięso, itd. Włosi sfotografowali ustasza, który miał na szyi „naszyjnik"
z ludzkich języków i oczu. Dnia 17 lutego 1942 roku szef Sicherheitspolizei i słuSb
specjalnych, donosi Reichsführerowi SS: "Liczbę prawosławnych, których Chorwaci
wymordowali i przy uSyciu najbardziej sadystycznych metod zamęczyli na śmierć, trzeba
oszacować mniej więcej na 300 tysięcy ludzi.
NaleSy przy tym zauwaSyć, Se Kościół katolicki, ze względu na środki, jakie stosuje przy
nawracaniu, i na swój przymus nawracania, forsował w ostatnich czasach potworności
popełniane przez ustaszów, posługując się nimi równieS w swoich akcjach nawracania.
Faktem jest, Se mieszkający w Chorwacji Serbowie, którzy przyznali się do Kościoła
katolickiego, mogą nadal Syć nienagabywani. Widać z tego, Se napięcie chorwackoserbskie
polega w istotnej mierze na walce, jaką Kościół katolicki prowadzi przeciw
Kościołowi prawosławnemu".
Niepodległe Państwo Chorwackie
NiezaleSne Państwo Chorwackie (Nezavisna Država Hrvatska - NDH) to państwo
utworzone przez ustaszów w 1941 roku w wyniku zajęcia Królestwa Jugosławii przez siły
państw faszystowskiej Osi i ich sojuszników. Dominującą religią w Chorwacji był
katolicyzm, a ustasze prowadzili politykę eksterminacji ludności niekatolickiej mordując
wszystkich, którzy odmawiali nawrócenia się na katolicyzm. Po klęsce Jugosławii, w
kwietniu 1941 roku, zwycięskie faszystowskie Niemcy i Włochy zezwoliły przywódcy
ustaszów, Ante Paveliciowi, na proklamowanie NiezaleSnego Państwa Chorwackiego. JuS 18
maja 1941 Benito Mussolini pozbawił złudzeń chorwackich polityków, gdy narzucił traktat
rzymski. Włochy miały dominować w Chorwacji, którą dodatkowo pozbawiły jeszcze
części Dalmacji. Państwo to w 1941 roku liczyło około 6,3 mln ludności i zajmowało łączny
obszar 92,5 tysiąca km kwadratowych. W skład nowego państwa, oprócz Chorwacji, weszły
Bośnia i Hercegowina oraz Srem. W kraju nasilił się terror skierowany głównie
przeciwko prawosławnym Serbom oraz śydom i Cyganom. W trakcie masowych
eksterminacji, a na terenie NDH istniały obozy koncentracyjne, w czasie II wojny światowej,
na terenie NDH zginęło blisko 850 tysięcy ludzi z czego prawie 700 tysięcy było Serbami.
Jakieś 350 tysięcy osób w tym 300 tysięcy prawosławnych zginęło w samych obozach
koncentracyjnych. Często ta liczba jest podawana jako liczba ofiar klero-narodowego reSimu
ustaszy, ale jest ona zaniSona, bo nieuwzględnia mordowanych poza obozami
22
koncentracyjnymi (łagrami). W maju 1945 roku oddziały Josipa Broza Tity połoSyły kres
istnieniu zbrodniczego, faszystowskiego, tzw. NiezaleSnego Państwa Chorwackiego.
Foto: Ustasze w dole z zamordowanymi przez siebie trupami...
Chorwacki Ruch Wyzwoleńczy
Chorwacki Ruch Wyzwoleńczy po chorwacku (kroatsku) Hrvatski Oslobodilački
Pokret, HOP to chorwacka emigracyjna organizacja formalnie antykomunistyczna działająca
od 1956 roku. Organizacja powstała w lipcu 1956 roku w Buenos Aires z inicjatywy
przywódców chorwackich ustaszy czyli faszystów na emigracji. Na jej czele stanął zbrodniarz
Ante Pavelić, a w skład kierownictwa weszli Džaferbeg Kulenović, Vjekoslav
Vrančić, Ivica Frković, Ivan Kordić, Stjepan Hefer, Stipe Matijević,
Josip Marković. Wszyscy oni pełnili wysokie stanowiska we władzach NiezaleSnego
Państwa Chorwackiego (NDH) w okresie II wojny światowej, po zakończeniu której zbiegli
na Zachód ścigani za ludobójstwo. Ruch HOP nawiązywał do katolickich tradycji ruchu
ustaszy i NDH, był skrajnie narodowo-katolicki, czyli fazytowski. Był najbadziej radykalną i
morderczą organizacją chorwackiej emigracji. Głosił hasła skrajnie katolickie,
antykomunistyczne, skrajnie prawicowe i antyjugosłowiańskie. Wszedł w skład
Antybolszewickiego Bloku Narodów, w sumie na fali potępienia dla stalinizmu i
jego podobnych do faszymu metod represji.
Chorwacki Ruch Wyzwoleńczy działał głównie w Republice Federalnej Niemiec,
frankistowskiej Hiszpanii, USA, Kanadzie, Australii, Argentynie, Chile, co pokazuje jakie
kraje tolerują faszyzm i swoją polityką popierają ludobójców. Wydawał liczne
pisma, jak "Hrvatska" w Argentynie, "Spremnost" w Australii, "NDH" w Kanadzie, czy
"Hrvatska sloboda" w RFN. Faszystowski HOP prowadził typową działalność
terrorystyczną i bojówkarską, jak podkładanie ładunków wybuchowych pod
jugosłowiańskie instytucje w róSnych państwach, zabicia polityków jugosłowiańskich,
uprowadzenia samolotów itp. Do najbardziej znanych akcji naleSało zabicie w 1971 roku w
Sztokholmie jugosłowiańskiego ambasadora Vladimira Rolovicia oraz wysadzenie w
powietrze w 1972 roku samolotu pasaSerskiego jugosłowiańskich linii lotniczych JAT. W
1991 roku w niepodległej Chorwacji HOP zarejestrował się jako nacjonalistyczna narodowo23
katolicka partia polityczna. Na jej czele stoi neo-faszysta Mirko Brekalo, piewca rzeźniczego
ludobójstwa na innowiercach z czasów Pavelića. Odtąd startuje w kolejnych wyborach
parlamentarnych, mając jednak jak na razie znikome poparcie społeczne.
ALOJZIJE STEPINAC - abp Nicopsis
Alojzije (Alojzy) Kardynał Stepinac (ur. 8 maja 1898 - zm. 10 lutego 1960) - duchowny
katolicki, prymas Chorwacji i błogosławiony katolicki. Arcybiskup Zagrzebia (1937-1960),
wikariusz wojskowy faszystowskiego reSimu ustaszów (1942-1945),
członek parlamentu NDH (1943-1945). W 1946 roku skazany przez sąd w Zagrzebiu na 16
lat więzienia i cięSkich robót za współpracę z ustaszami i współudział w przymusowym
nawracaniu prawosławnych Serbów na katolicyzm oraz ich mordowaniu za odmowę zmiany
wiary. Po pięciu latach zwolniony z więzienia, a karę zamieniono na zakaz opuszczania
parafii w Krašiciu. W 1952 roku został kardynałem. W 1998 roku papieS Jan Paweł II za
udział w ludobójstwie ogłosił go męczennikiem i beatyfikował.
Ksiądz Aloj Stepinac urodził się w chłopskiej rodzinie we wsi Brezarić koło Krašicia w
Chorwacji - wówczas w Austro-Węgrzech. W 1916 roku ukończył gimnazjum w Zagrzebiu.
Brał udział w I wojnie światowej, a tuS przed osiemnastymi urodzinami powołano go do
austro-węgierskiej armii, gdzie na froncie został ranny i spędził pięć miesięcy we włoskiej
niewoli. Po wojnie rozpoczął studia rolnicze na Uniwersytecie w Zagrzebiu, ale po
pierwszym semestrze wrócił na wieś, Seby pomagać ojcu. W 1924 roku wstąpił do
seminarium duchownego, skąd wysłano go do Rzymu, gdzie ukończył filozofię i teologię na
Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Wyświęcony na księdza w 1930 roku,
sprawował kościelne urzędy w Zagrzebiu. Wyznaczony w 1934 roku na biskupa koadiutora
archidiecezji zagrzebskiej, objął ją trzy lata później, zostając jednym z najmłodszych
arcybiskupów w historii Kościoła.
24
Poparcie Państwa Ustaszów
W dniu 28 marca 1941 roku ksiądz arcybiskup Aloj Stepinac zanotował w swoim dzienniku:
„Chorwaci i Serbowie to dwa światy, jak biegun północny i południowy. Nigdy nie będą w
stanie Syć razem, chyba Se za sprawą boskiego cudu”. O prawosławiu pisał
oszczerczo, Se nie ma w nim „ani moralności, ani zasad, ani prawdy, ani sprawiedliwości,
ani uczciwości”. Dnia 6 kwietnia 1941 roku państwa Osi zaatakowały Jugosławię, która
skapitulowała po dwunastu dniach walk. Biskup Aloj Stepinac poparł utworzone przez
ustaszów Niepodległe Państwo Chorwackie, zaleSne od faszystowskich Niemiec i Włoch.
Nowy faszystowski reSim, na czele którego stał poglavnik Ante Pavelić, deklarował wierność
religii katolickiej i prowadził politykę eksterminacji mniejszości wyznaniowych w celu
stworzenia państwa jednolitego religijnie. Minister religii Mile Budak oświadczył:
„Jedną trzecią Serbów zabijemy, jedną trzecią wypędzimy, jedną
trzecią nawrócimy na katolicyzm”.
Dnia 16 kwietnia 1941 roku Aloj Stepinac złoSył wizytę Ante Paveliciowi, zapisując po niej
w dzienniku, Se nowy przywódca „nie będzie tolerował cerkwi prawosławnej”. Na tej
podstawie arcybiskup ocenił, Se poglavnik jest „szczerym katolikiem”. Dnia 28
kwietnia w kościołach odczytano list arcybiskupa Aloj Stepinaca, wzywający księSy i
wiernych do poparcia nowej faszystowskiej władzy. Kiedy 26 czerwca Ante Pavelić spotkał
się z chorwackim episkopatem, Aloj Stepinac obiecał mu „oddaną i wierną współpracę dla jak
najbardziej promiennej przyszłości naszej ojczyzny”. Równie lojalnej współpracy z ustaszami
Aloj Stepinac wymagał od episkopatu; nakazał teS uroczyste świętowanie rocznicy
proklamowania Niepodległego Państwa Chorwackiego i dnia urodzin Pavelicia. Dnia
6 czerwca 1941 roku zbrodniarz Ante Pavelić otrzymał błogosławieństwo Piusa XII podczas
audiencji w Watykanie. Faszysta Ante Pavelić zapewnił papieSa, Se Naród Chorwacki zawsze
pozostanie wierny „Świętemu Apostołowi Piotrowi i jego następcom”, i Se naród ten,
przepojony prawem Ewangelii „stanie się Państwem BoSym”. - Carlo Falconi, Silence of Pius
XII, Faber 1970, s. 394. Na przykładzie Chorwacji Ustaszy najlepiej moSna się zorientować
jak wygląda budowanie państwa katolicko-narodowego przez rządy ultra-katolickich
polityków naszości pospołu ze skrajnym klerem watykańskim.
Nawracanie na Katolicyzm Przemocą
W dniu 15 maja 1941 roku Katolicki "List", oficjalny organ kurii arcybiskupiej w Zagrzebiu
wspiera ideę „czystki etnicznej”, a okólnik urzędu Aloj Stepinaca uznaje Serbów za
„renegatów Kościoła katolickiego” i akceptuje uSycie przemocy przy
nawracaniu prawosławnych na katolicyzm. Dnia 31 lipca Katolicki "List" domaga
się „przyspieszenia procesu nawracania siłą”. Arcybiskup Aloj Stepinac wiedział zatem o
przemocy towarzyszącej przymusowym konwersjom na katolicyzm, a kontrolowana przez
niego gazeta popierała tę przemoc. Zbrodnie dokonywane na tych, którzy nie chcieli się
nawrócić, przybrały skalę ludobójstwa - w ciągu czterech lat zamordowano w Chorwacji
kilkaset tysięcy osób. W zbrodniach uczestniczyło wielu katolickich duchownych, zwłaszcza
franciszkanów, i były one znane księdzu Aloj Stepinacowi. Katoliccy zakonnicy lub
25
księSa kierowali prawie połową spośród 22 wielkich chorwackich obozów
koncentracyjnych. Dnia 16 lutego 1942 londyńskie radio BBC informowało: „Do
najgorszych okrucieństw dochodzi w diecezji arcybiskupa Zagrzebia
(Stepinaca). Bratnia krew płynie tam strumieniami. Prawosławnych
siłą nawraca się na katolicyzm i nie słychać głosu oburzenia ze strony
hierarchy”. Ponadto ksiądz Aloj Stepinac nie unikał przejmowania własności cerkwi
prawosławnej na rzecz Kościoła katolickiego - wysłał np. specjalną petycję do Ante Pavelicia,
prosząc o przekazanie trapistom serbskiego klasztoru w Orahovicy. Ksiądz Aloj Stepinac
ewidentnie wspierał ludobójstwo i zagrabianie majątku kościoła prawosławnego w
Chorwacji.
Wahania czy Polityka
W kazaniach Aloj Stepinaca po 1942 roku zaczęły pojawiać się rzekomo zawoalowane
protesty przeciwko drastycznym metodom, stosowanym przez ustaszów wobec Serbów,
zwłaszcza jeśli te metody były niezgodne z kościelną doktryną. Arcybiskup podawał w
wątpliwość szczerość masowych nawróceń, dokonywanych pod lufami karabinów. Później
osobiście angaSował się w ochronę wybranych prawosławnych i śydów, co skłoniło Ante
Pavelicia do wysłania tajnej noty do Watykanu z prośbą o usunięcie księdza Aloj Stepinaca z
urzędu. Poglavnik nie stracił jednak całkowicie zaufania do arcybiskupa, bo kiedy w 1945
roku uciekał z kraju, zaproponował duchownemu, by stanął na czele rządu tymczasowego.
Aloj Stepinac odmówił, ale przyjął depozyt ustaszów - archiwa mordów i część zrabowanych
kosztowności. Zachowanie Aloj Stepinaca wynikały z doraźnych potrzeb
kamuflowania swojej faktycznej roli we wspieraniu ludobójstwa i grabieSy wyznawców
religii innych niS katolicka i były wymuszone protestami płynącymi z całego świata
przeciwko zbrodniom katolickiego reSimu narodowo-katolickiego, tzw. "naszości" w
Chorwacji.
Zdaniem niektórych historyków, Aloj Stepinac być moSe wahał się między prywatnymi
protestami a publicznym wspieraniem reSimu Ante Pavelicia, między pochwalaniem jego
celów a kwestionowaniem środków. Z jednej strony legitymizował władzę morderczych
ustaszów, sprawując funkcję ich wikariusza wojskowego, zasiadając w
kontrolowanym przez nich parlamencie i uczestnicząc w państwowych ceremoniach, a z
drugiej strony próbował osłabić konsekwencje swojego poparcia, chroniąc pewną liczbę osób
i namawiając władze, aby łagodniej realizowały swoją politykę. Wszystko to jednak z obawy
o odpowiedzialnośc i krytykę ze strony opinii publicznej i wiedzy o moSliwości przegrania
wojny. Po wojnie do izraelskiego instytutu Yad Vashem wpłynęły dwa spreparowane wnioski
od prywatnych osób z Chorwacji o przyznanie Aloj Stepinacowi tytułu „Sprawiedliwy wśród
Narodów Świata”. Instytut wnioski odrzucił, tłumacząc, Se wyróSnienie nie przysługuje
osobom, które pomagają śydom i jednocześnie utrzymują bliskie związki ze zbrodniczym
reSimem.
Proces i Wyrok
W dniu 17 maja 1945 roku ksiądz arcybiskup Aloj Stepinac został aresztowany przez
władze socjalistycznej Jugosławii. Po dwóch tygodniach został zwolniony, a następnego dnia
26
spotkał się z przywódcą państwa, Josipem Broz Tito. Nie doszło między nimi do Sadnego
porozumienia. Później przez pewien czas rząd w Belgradzie wysyłał prośby do Watykanu o
wycofanie Aloj Stepinaca, ale bez rezultatu. Dnia 18 września 1946 roku arcybiskupa
ponownie aresztowano, a 30 września rozpoczął się jego słuszny proces za zbrodnie.
Historycy raczej nie mają wątpliwości, Se w Jugosławii rządzonej przez socjalistów był to
proces pokazowy, ale zwracają uwagę na zasadność postawionych Stepinacowi zarzutów
– prawdą jest, Se arcybiskup podczas wojny współpracował z ustaszami, Se był
głową krajowego Kościoła katolickiego, którego duchowieństwo angaSowało się
ludobójstwo, Se po wojnie wspierał byłych ustaszów (Križari), przeprowadzających ataki
sabotaSowo-dywersyjne na terenie Jugosławii. Dnia 11 października 1946 roku sąd skazał
Stepinaca na 16 lat więzienia, co jak na charakter zbrodni było i tak łagodnym wyrokiem.
Wypuszczono go po pięciu latach, pod warunkiem, Se wyjedzie do Rzymu albo resztę kary
spędzi w swojej parafii w Krašiciu. Aloj Stepinac wybrał Krašić. W dniu 29 listopada
1952 roku jego nazwisko pojawiło się na liście kardynałów, mianowanych przez
faszystowskiego papieSa Piusa XII, który był przyjacielem Hitlera. W ostatnich latach Sycia
Stepinac przewlekłe chorował.
Rehabilitacja i Beatyfikacja Zbrodniarza
W dniu 14 lutego 1992 roku Aloj Stepinac został symbolicznie
zrehabilitowany przez katolicki parlament niepodległej Chorwacji, co
jednak nie oznaczało uniewinnienia w sensie prawnym. Dnia 3 października
1998 roku Jan Paweł II beatyfikował swojego faszystowskiego kardynała
Aloj Stepinaca podczas wizyty w Mariji Bistricy naraSając się na
powszechną krytykę całego cywilizowanego świata za uświęcanie
zbrodniarza. Ogłaszając beatyfikację papieS powiedział: „Dzięki swojemu
doświadczeniu ludzkiemu i duchowemu błogosławiony Alojzy Stepinac
mógł pozostawić swoim rodakom swoistą busolę, która pozwala im
odnajdywać właściwy kierunek. Jej punkty kardynalne to wiara w Boga,
szacunek dla człowieka, miłość do wszystkich prowadząca do przebaczenia,
jedność z Kościołem kierowanym przez Następcę Piotra”. Światli teolodzy
katoliccy krytykowali papieSa Jana Pawła II za tę kontrowersyjną
beatyfikację, a dzisiaj jest to jeden z powodów poddawania w wątpliwość
beatyfikacji samego Jana Pawła II przez część samej kościelnej hierarchii.
27
Jan Paweł II klęczy przed mauzoleum Stepinaca w Chorwacji
Jugosłowiańska Wojna Domowa 1941-1945
Jugosłowiańska wojna domowa, wojna domowa w Jugosławii w latach 1941-1945. Dnia 16
IV 1941, po 10 dniach walk, Niemcy, poparte przez Włochy, Bułgarię i Węgry, zajęły
Jugosławię. Król Piotr II udał się na emigrację. Terytorium kraju podzielono pomiędzy
najeźdźców. Na obszarze Chorwacji, Bośni i Hercegowiny utworzono (Ustasze)
NiezaleSne Państwo Chorwackie (Pavelič), które współpracowało z okupantami: włoskim i
niemieckim. Serbia znalazła się pod okupacją niemiecką i otrzymała autonomię z własnym
rządem. Czarnogóra stała się protektoratem włoskim. Zorganizowano ruch oporu. Z jednej
strony uznający zwierzchnictwo rządu emigracyjnego w Londynie (czetnicy Mihajlovića), z
drugiej komuniści na czele z J.Broz Tito. Szybko doszło do walk, z jednej strony występowali
Ustasze i kolaboracyjny rząd serbski M. Nadića, z drugiej oddziały Tito i Mihajlovića, które
teS walczyły między sobą. Na dodatek Kościół katolicki poparł Chorwatów przeciw
prawosławnym Serbom. J.W. Stalin natomiast zaSądał (skutecznie) zawieszenia pomocy
przez Zachód dla Mihajlovića. Po zajęciu Serbii przez Armię Czerwoną władzę zdobył Josif
Broz Tito i wymordował około 100 tysięcy jeńców z oddziałów wiernych r
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
