www.wiarabiblijna.fora.pl

Kawosz

W ramach niniejszego wątku, proponowałbym rozważanie pojedyńczych słów występujących w Biblii w tekście orginalnym. Mam tutaj na myśli zarówno hebrajski i aramejski w przypadku Tanachu,choć greka w przypadku ważnego tłumaczenia jakim niewątpliwie jest Septuaginta - ważny świadek tekstu oryginalnego. W przpadku NT mamy język grecki. Zawsze coś ciekawego może wypłynać z takiego rozważania. Zeby dobrze wyjaśnić o co mi chodzi, od razu zacznę.
W Księdze Rodzaju w rozdziale 26 mamy opis sporu do jakiego próbowali Izaaka wciągnąć mieszkańcy Geraru.

19 A gdy słudzy Izaaka, kopiąc w owej dolinie studnię, natrafili na bijące źródło, 20 pasterze z Geraru wszczęli sprzeczkę z pasterzami Izaaka i mówili: «To dla nas ta woda!» - Studnię tę nazwał on Esek4, bo swarzyli się z nim o nią. 21 Potem wykopali inną studnię, i znów powstał o nią spór; toteż dał jej nazwę Sitna5. 22 Izaak przeniósł się więc na inne miejsce i wykopał jeszcze inną studnię. O tę studnię już nie było sporów. Izaak dał jej nazwę Rechobot6, mówiąc: «Teraz dał nam Pan swobodną przestrzeń, abyśmy się rozmnażali w tym kraju». (Rodzaju 26,19-22)

Zwróciło moją uwagę, że w tych czasach żadna nazwa nie była przypadkowa ani tylko po to nadana, żeby dobrze brzmiała. Pierwsza studnia otrzymała nazwę "Esek" (עֵ֫שֶׂק) Słowo esek oznacza "spór, rywalizację". Wystarczy jednak zmienić w nim tylko jedną samogłoskę, a przecież w oryginale nie było samogłosek, i pozostawić te same litery i mamy słowo "Osek" - a to oznacza "znęcać się, ujarzmiać, podbijać kraj w niewolę, wykorzystywać.
Kolejna studnia znów wywołuje spór - i otrzymuje nazwę Sitna. (שִׂטְנָה) - to słowo ma ten sam rdzeń co słowo wszystkim znane: Satan. Oznacza ono - sitna - wrogość, oskarżenie. Słowo zaś satan oznacza oskarżyciel, przeciwnik itd.
W końcu ludzie izaaka wykopują studnię, o którą już nikt z nimi nie wiedzie sporu. Studnia otrzymuje nazwę rechowot (רְחֹבוֹת) czyli miejsce przestronne.

Duchowe refleksje. Studnia symbolizuje życie duchowe. Izaak strzegł swojego duchowego stanu unikając sporów. Uciekał od zanieczyszczonych studni złym językiem (Laszon hara). Ustępował, pomimo, że te studnie były prawnie jego. Analogia też następuje w słowach wypowiedzianych przez Jezusa w czasie święta Sukkot. Wylewano wtedy wodę - taki zwyczaj, rytuał bardzo ciekawy. Jana 7,37-38:
"W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza»."
Ciekawe, że czasami trzeba trochę pokopać, żeby dokopać się do czystego źródła, którego nikt nam nie zasypie, ani nie odmówi nam do niego prawa.

Administrator

Ciekawe.

P.S. ja nie znam jezykow, dlatego chetnie poczytam co inni odkopali Razz

alessa

Kawosz

Kawosz

A czy wiecie, że w Biblii hebrajskiej nie występuje takie słowo jak nieśmiertelność? W Nowym Testamencie występuje ono w następujących miejscach: 1 Kor 15,53; 1Kor 15,54; 1Tym 6,16.
Po grecku nieśmiertelność to ἀθανασία - athanasia. Litera alfa wnosi taki sens. Smierć o grecku to θάνατος - Thanatos. Czyli alfa na początku słowa zmienia sens.
Jest tylko jedna księga Starego Testamentu gdzie to słowo pada w Septuagincie, ktora jak wiadomo zawiera więcej ksiąg dziś przez chrześcijan nieuznawanych. Niektórych nie uznaje nawet Kościół Rzymskokatolicki. A wspomniane słowo pada w Księdze Madrości:

Gdym sobie nad tym pomyślał
i rozważyłem to w sercu,
że w zażyłości z Mądrością leży nieśmiertelność,

Księga Mądrości 8,17.

A tak brzmi ten werset w oryginale greckim w Septuagincie:
ταῦτα λογισάμενος ἐν ἐμαυτῷ καὶ φροντίσας ἐν καρδίᾳ μου ὅτι ἀθανασία ἐστὶν ἐν συγγενείᾳ σοφίας

Naturalnie dzisiaj takie pojęcie istnieje w hebrajskim. To jest almawet (אַלְמָוֶת) ciekawe, że "mawet" to śmierć. Czyli też na zasadzie przeciwieństwa.
Biblijny hebrajski nie zna po prostu pojęć abstrakcyjnych. One weszły do późniejszego hebrajskiego języka - mówię o religijnym - z greki właśnie. A co Wy o tym myślicie, wiecie, czytaliście?

Kawosz

Kawosz

Drabina po hebrajsku to sullam (סֻלָּם). Ktoś zapyta: No i co z tego? Przypatrzmy się i porównajmy dwa fragmenty Biblii:

"I śniło mu się, że była ustawiona na ziemi drabina, której szczyt sięgał nieba, po niej zaś wstępowali i zstępowali aniołowie Boży." (Rodzaju 28,12)

Na pewno więc nie chodzi w tym śnie o zwykłą drabinę, skoro wstępują po niej i zstępują aniołowie. To jakieś duchowe zjawisko.

Potem powiedział do niego: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego» (Ewangelia Jana 1,51)

Jakieś uwagi? Spostrzeżenia? Z pewnością można zauważyć, iż Jeszua, Jezus - jest Pośrednikiem. On otworzył nam drogę do Ojca. On jest naszą drogą, ale drogą do góry. Czyż dobrodziejestwo wypływające z tego widzenia, snu, jakie miał Jakub nie wynika wlaśnie ta prawda? Ciekawe, że w kabale żydowskiej ta drabina symbolizuje drzewo życia (Ec Chajim).

Michał1976

To bardzo interesujące i pożyteczne poznać choć kawałki tekstu w oryginale. Jeśli masz więcej słów/fragmentów rozpracowanych w ten sposób, to proszę wstawiaj. Pozdrawiam serdecznie.

Administrator

nawet czytac interlinie jest ciekawe, ale oczywiscie znajac znaczenia slowek mozna odkryc duzo ciekawostek. Obawiam sie jednak ze Kawosz juz nie chce tu rozmawiac, poniewaz ja "ponizam Zydow", mowiac ze oni zabili Jezusa. Confused

Michał1976

No bo to Rzymianie zrobili, Żydzi Go pojmali i oskarżyli. Ale w sumie to można uznać winę Żydów jako "sprawstwo kierownicze" art. 18 § 1 Kodeksu Karnego wink

Administrator

chyba tak, bo rowniez to:

Joh 19:11 bw "Odpowiedział Jezus: Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci to nie było dane z góry; dlatego większy grzech ma ten, który mnie tobie wydał."

Tylko ze to nie znaczy ze chce sadzic, bo sad nie do nas nalezy i nie uwazam, ze ktos inny, zyjac w tym miejscu i czasie, nie postapil by tak samo. Tacy sa ludzie, taka maja nature....

Kawosz

Administrator

kawoszu, ja zle zrozumialam i zle mowilam. Przepraszam. Embarassed

thethinker

Jezusa zabiły moje, Twoje, nasze grzechy...

Axanna

prawda