www.wiarabiblijna.fora.pl

zdzisław

Kazania kościelne o czyśćcu odpustach i piekle kłócą się z humanitaryzmem Boga, kłócą się ze wszelkim humanitaryzmem!

ambasador

zdzisław

Zapłatą za grzech jest śmierć, a nie życie wieczne w męczarniach Rz 6,23

zdzisław

Nauka o piekle

Katechizm Kościoła Katolickiego
1035 Nauczanie Kościoła stwierdza istnienie piekła i jego wieczność. Dusze tych, którzy umierają w stanie grzechu śmiertelnego, bezpośrednio po śmierci idą do piekła. Gdzie cierpią męki, „ogień wieczny” (Mt 5,22.29; Mt 10,28; Mt 13,41.42.50; 25,41;Mk 9,43 – 48).

Ogień wieczny
41 Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
Mt 25,41 BJ (zob. Jud 7; Rz 6,23; 2 Tes 1,7–9)

Termin ogień wieczny oznacza nieodwracalny skutek, przesądzający los grzesznika tak jak się stało z Sodomą i Gomorą, o czym pisze św. Juda:

7 jak Sodoma i Gomora, i okoliczne miasta – w podobny sposób jak one oddawszy się rozpuście i pożądaniu cudzego ciała – stanowią przykład przez to, że ponoszą karę wiecznego ognia.
Jud 7 BT

Męki wieczne
46 I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego”.
Mt 25,46 BT, wyd. 3

Ci, którzy otrzymają wyrok śmierci, przeżyją mękę, bo nie będzie nadziei na zmianę werdyktu: czas oczekiwania na to, co nieuchronne, na śmierć za grzechy będzie sprawiał wrażenie nieskończoności i wiecznej męki, ale tego rodzaju męka, mimo przymiotnika wieczna, będzie miała swój koniec, nie będzie to więc życie nawet w mękach wiecznych.

Wieczna kara
46 I pójdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.
Mt 25,46 BT.

Apostoł Paweł poucza:
23 Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana - to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Rz 6,23 BT (zob. 2 Tes 1,7–9)

To jest właśnie ta wieczna kara - śmierć, z której nie ma już zmartwychwstania do życia wiecznego.

Ogień nieugaszony
43 Jeśli zatem twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia [wiecznego], niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony.
Mk 9,43 BT (zob. Mt 3,12)

Jest to ogień, którego nie można ugasić; zgaśnie sam, gdy już wykona swoją niszczycielską działalność.

Definicję ognia nieugaszonego podaje prorok Ezechiel:
3 Powiedz lasowi południa: Słuchaj słowa Pańskiego! Tak mówi Pan Bóg: Oto podłożę pod ciebie ogień, który strawi wszelkie zielone i wszelkie suche drzewo. Gorejący ten płomień będzie nieugaszony i spłoną w nim wszystkie istoty, począwszy od południa, aż do północy.
4 I każdy żyjący zobaczy, że to Ja, Pan, go zapaliłem, a nie zostanie ugaszony>>.
Ez 21,3–4 BT (zob. Jr 17,27).

Katusze we dnie i w nocy na wieki wieków
10 A diabła, który ich zwodzi, wrzucono do jeziora ognia i siarki, tam gdzie są Bestia i Fałszywy Prorok. I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków.
Ap 20,10 BT

Wszystko, co jest stworzone, ma swój wiek trwania. To wolą Boga może istnieć wiecznie bądź pozostawione do życia na określony czas. Wszystko, co zostało skażone grzechem, ma swój wiek trwania, ma swój koniec. Szatan i jego ludzkie poplecznicy będą cierpieć katusze, dochodząc właśnie do swojego końca. Gdy skończy się ich zindywidualizowany wiek, skończą się katusze.

14 A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga – jezioro ognia.
Ap 20,14 BT
Glosa BJ 20,14 wrzucono do jeziora ognia. Po sądzie ostatecznym także sama śmierć zostanie pozbawiona mocy (por. Ap 20,10; 21,4 i 20,6).

Do jeziora ognia zostaną wrzuceni nie tylko wszyscy przeciwnicy Boga, lecz również i szatańscy nosiciele śmierci. Ów literalny ogień fizycznie zdematerializuje misjonarzy zła oraz ich dzieła. Świat zostanie uwolniony od wszelkich śladów zła.

4. I otrze Bóg wszelką łzę z oczów ich, a śmierci więcej nie będzie, ani smutku, ani krzyku, ani boleści nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy pominęły.
Obj. 21,4 BG

ambasador

Marta

Wydaje mi się, że interpretacje nic nie wnoszą. Możemy gdybać i przypuszczać jak to będzie w dniach Sądu Ostatecznego a i tak żaden w was nie wie dokładnie jakco i jak zrobi Bóg. Zostały nam przekazane słowa abyśmy wiedzieli, że Pan Bóg nie żartuje. Za grzech czeka nas kara straszliwa. Nie czyściec lecz kara i potem śmierć. Dokładny scenariusz zna tylko Pan Bóg.

zdzisław

[quote="ambasador"]

merkaba

męki czyśćcowe
św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian 3,13 pisze, że wszyscy święci muszą przejść przez próbę ognia, w której Jawne się stanie dzieło każdego: odsłoni je dzień [Pański]; okaże się bowiem w ogniu, który je wypróbuje, jakie jest…”
– Paweł nie może mówić tu o ogniu piekielnym, ponieważ to święci są tu sądzeni. Mówi o ogniu, który ma ich przygotować do wiecznego życia z Bogiem w niebie; cel ognia jest więc oczywisty: objawić, czy ich uczynki to czyste „złoto i srebro”, czy też nieczyste „drzewo, trawa lub słoma”.
– Wiersz 15 stwierdza jednoznacznie, że niektórzy przeznaczeni do nieba święci przejdą przez cierpienie ognia: „Ten zaś, którego dzieło spłonie, poniesie szkodę: sam wprawdzie ocaleje, lecz tak jakby przez ogień”. Ogień ma więc na celu oczyszczenie świętych. Dlatego też nazywa się ogniem czyśćcowym. Takim, który wypala brud i przygotowuje świętych, by mogli przebywać na wieki w pochłaniającym ogniu miłującej obecności Boga

zdzisław

Nauka o nieśmiertelnej duszy ludzkiej stworzyła pewien dylemat – jak należy postąpić wobec duszy, której zachowanie się w czasie życia ziemskiego nie w pełni uzyskało Bożą aprobatę? Ten problem rozwiązano bardzo prosto: powołując instytucję czyśćca, inspiracji do tej hipotezy dostarczyły księgi apokryficzne (2 Mch 12, 44 – 45; Syr, 7,33; Tb 4,17).

Nauka biblijna w tej mierze jest jasna i klarowna – to krew Jezusa oczyszcza nas z grzechu (1 J 1,7–9). Pismo Święte wspomina o ogniu oczyszczającym, lecz chodzi tu o fizyczne oczyszczenie ziemi, a nie duszy człowieka (2 P 3,10).

Doktryna Kościoła katolickiego na dowód istnienia czyśćca powołuje trzy teksty biblijne;
15 ten zaś, którego dzieło spłonie, poniesie szkodę: sam wprawdzie ocaleje, lecz tak jakby przez ogień.
1 Kor 3,15 BJ
Glosa Biblia Jerozolimska (BJ) do tego wersu 1 Kor 3,15 brzmi następująco: 3,15 jakby przez ogień. To tak, jak się ucieka z pożaru, przedzierając się przez płomienie – zostaje się uratowanym niemal w ostatnim momencie. Nie jest tu bezpośrednio brany pod uwagę czyściec, jednakże tekst przynależy do tych, od których wychodząc, Kościół rozwinął tę doktrynę.
Glosa BT 1 Kor 3,15 Tekst niniejszy, nie będąc formalnym dowodem na istnienie czyśćca, zawiera aluzję do tej prawdy
.
Chciałbym i ja tutaj ogłosić swoje votum separatum, apostoł Paweł oczywiście nie buduje czyśćca. Lecz chciał tym tekstem przedstawić sytuację wyznawcy, który mimo zaniedbań w dziele życia wiecznego, w ostatniej chwili dokonuje u siebie radykalnej przemiany i uchodząc z ognia potępienia, stał się jak głownia wyciągnięta z ognia (Am 4,11).

7 Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa .
1 P 1,7 BJ (zob. Ml 3,2.3; Rz 2,7; 1 Kor 3,13 – 15)
Nie może tu chodzić o doczyszczenie w czyśćcu naszej wiary. Wartość naszej wiary weryfikuje doczesne życie, musi ona być czysta aż do czasu spotkania z Bogiem (1 J 1,7–9 BT). Dlatego swoje życie, zabezpieczające nasz byt materialny, możemy tak planować, jakby przyjście Chrystusa miało istotnie nastąpić za 100 lat, lecz w naszym życiu duchowym musimy być tacy, jakby paruzja Chrystusa miała nastąpić za moment

32 „Jeśli ktoś powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, lecz jeśli powie przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym”
Mt 12,32 BJ (zob. Mk 3,28 - 29; Łk 12,10)
Zwrot […] ani w tym wieku, ani w przyszłym […], może sugerować istnienie tzw. życia pozagrobowego, jednak, gdy Pismo Święte mówi o tym wieku, to ma na myśli wiek obecny, ziemski, doczesny, a przyszły wiek to przyszłe życie w nowym odrodzonym świecie.

Tą prawdą żył Piotr apostoł:
13 Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość.
2 P 3,13 BT (zob. Ap 21,1)
Glosa BJ 12,32 człowiekowi może być wybaczona pomyłka co do boskiej godności Jezusa, ukrytej w pokornym uniżeniu się „Syna Człowieczego” (8,20+), jednakże nie może być mu wybaczone zamykanie oczu i serca na wspaniałe dzieła Ducha Świętego.
Jeśli człowiek je neguje, opierając się na siłach nieprzyjaznych Bogu, z góry odrzuca zbawczą propozycję, jaką Bóg mu czyni, i stawia się poza zasięgiem zbawienia (por. Hbr 6,4 – 6; 10,26 – 31).

Kontekst tych wersów nasuwa nieodparty wniosek, że grzechy przeciw Duchowi Świętemu nigdy nie zostaną odpuszczone. Grzechem przeciw Duchowi Świętemu jest ciągłe trwanie w tej samej nieprawości ( Ap 22, 15).
Konsekwencją nauki o czyśćcu, duszy nieśmiertelnej jest nauka o odpustach, który oznacza, że dzięki wstawienniczej służbie Kościoła w czyśćcu następuje odpuszczanie kar za grzechy.

Ogień a oczyszczenie grzechu!
Pismo Święte, aby pokazać kres czegoś lub kogoś posługuje się symbolem ognia (Rdz 19,24; Mt 13,42; J 15,6; Ap 20,14). Nauka o czyśćcu zakłada, że ogień czyśćcowy oczyszcza dusze z grzechu.
Jeśli tak jest, to śmierć Chrystusa staje się zbędna; wystarczyłoby powołać ludzi do życia, które w najgorszym wypadku kończyłoby się czyśćcem, bo ci, którzy sami siebie skarzą na piekło, to i tak śmierć Jezusa nie zbawia.