www.wiarabiblijna.fora.pl

Pytajnik

Najlepiej wszystko zostawić ludziom i jeszcze niech za to dziękują i całują po nogach. Takie próby możemy robić sobie nawzajem i robimy! Bóg wysyła i człowiek wysyła drugiego człowieka, Bóg każe zbudować i człowiek każe zbudować, Bóg każe ratować i człowiek każe ratować. Wszechmogący Bóg i małomogący człowiek używają podobnych metod działania, to tak jakby bogacz woził się z biednym jego trabantem, a swoje limuzyny, mercedesy, ferrari trzymał w garażu bo są za szybkie, a do tego biedny będzie mógł przejść próbę charakteru co zrobi jak mu trabant w połowie drogi stanie :D

Zibi

Znasz księgę Hioba? To chyba z wszystkimi jest podobnie.

tom68

Pisarze chrześcijańscy w ciągu wieków rozpoznawali niektóre fragmenty Starego Testamentu jako zapis objawienia się Boga, zawierający mglistą zapowiedź tajemnicy Trójcy. Najstarsze świadectwa objawienia się tej tajemnicy w Nowym Testamencie znajdują się w listach św. Pawła, szczególnie w 2 Kor 13,13: Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności Ducha Świętego (oryg.: "tou Agiou Pneumatos") niech będą z wami wszystkimi! Błogosławieństwo to zaczerpnięte zostało prawdopodobnie z wczesnochrześcijańskiej liturgii. To iż poszczególne podmioty zdania są w dopełniaczu: Pana Jezusa... Boga... Ducha Świętego..., pozwala nie tylko na stwierdzenie odrębności Osób, lecz również ich równości, ponieważ wymienione łaski płyną z jednego Bóstwa W Ewangeliach objawienie to zawarte jest we fragmentach mówiących o relacji Ojca i Syna, zaś bezpośrednim stwierdzeniem [link widoczny dla zalogowanych]

Zibi

Hebrajczycy w tym też pierwsi chrześcijanie byli absolutnymi monoteistami. Ich monoteizm wykluczał każdą formę politeizmu. Ich poglądy wykluczały zarówno wszelki dualizm czy tryteizm jak również wszelki binitaryzm czy trynitaryzm w obrębie Bóstwa. Wynikało to nie tylko z zasad prawidłowego myślenia, ale przede wszystkim z informacji przekazanych przez Stwórcę.

Gdyby było dwóch Bogów ( albo trzech ) musieliby się czymś różnić między sobą. Gdyby się różnili między sobą, to jeden z nich musiałby nie posiadać czegoś co posiada drugi, a tym samym nie byłby pełnią doskonałości, więc nie byłby Bogiem. Gdyby zaś ci dwaj (lub trzej) byli pod każdym względem identyczni to nie byłoby dwóch ( lub trzech ), a byłby jeden.

Zasada to dotyczy również wszelkich poglądów binitarnych jak i trynitarnych.

Doskonały Byt, doskonałe Istnienie nie może bowiem zawierać w sobie żadnych podziałów czy zróżnicowań. Nie może składać się z części. Z racji swej doskonałości jest niepodzielny. Jest jednością, a to co jest jednością jest w sobie niepodzielne. Gdyby jedność nie była jednością i to co jednostkowe nie było jednostkowe, to i prawda nie byłaby prawdą. Tego typu rozumowanie prowadzi więc ewidentnie do absurdu.

Hebrajczycy swój ścisły monoteizm wyrażali w słynnym credo zapisanym w 5 Moj.6:4 „Słuchaj Izraelu ! Jehowah (czyt. Jehouah) Bóg nasz, Jehowah - jeden !” ( hebr. eִhad - znaczy jeden, pojedynczy, absolutnie jeden ).

Słowa te powtórzone przez Jezusa Chrystusa ( hebr. Jehoszuę Mesjasza ), zostały zapisane w Ewangelii Marka 12:29. Kontynuując cytowane słowa z Księgi Powtórzonego Prawa ( 5Moj. 6:4-5) Jezus ( hebr. Jehoszua ) rzekł następnie : „Będziesz tedy miłował Jehowah Boga twego (hebr. Jehouah Eloheka) całym sercem swoim, całą duszą swoją, i całą mocą swoją ”.

A więc niepodzielnym sercem - skoro Jehowah jest jeden, pojedynczy, niepodzielny (hebr. eִhad). Bóg nie jest roz-dwojony, ani roz-trojony i takie też winno być serce każdego człowieka względem Niego. On jest bowiem Stwórcą i Ojcem wszystkich ludzi ( Izajasz 42:5; Malachiasz 2:10 ; Ewangelia Mateusza 6:9 ).

Hebrajskie słowo „ eִhad ” - nie jest swoim własnym zaprzeczeniem, a bez wątpienia byłoby czymś takim, gdyby oznaczało mnogość. Idea mnogości wywodzi się z rzeczownika zbiorowego, a nie ze słowa jeden (hebr. eִhad ).

Np. „Abraham był jeden ( eִhad ) ”- Ezechiela 33:24. Nie był potrójny ( hebr. hamszullasz - Koh.4:12) , ani trójcą osób w nim.

Twierdzenie, że ehad oznacza ideę mnogości w jedności jest więc absurdem. Słowo ehad występuje około 650 razy w Biblii Hebrajskiej i nigdy nie oznacza mnogości. Zawsze znaczy jeden, a nie dwa lub więcej !

Jako liczebnik może czasem określać rzeczownik złożony jak np, grono, plemię. Warto jednak zauważyć, że ideę mnogości niesie ze sobą rzeczownik, a nie słowo eִhad. Poza tym z kontekstu widać wyraźnie, że wielość nie równa się jeden.

Jedyny Bóg utożsamiany z Ojcem - (Malachiasza 1:6; 2:10) - jest niezmienny - (Malachiasza 3:6) i jest zawsze odróżniony od Mesjasza (gr. Chrystusa) - por.: Jana 17:3 ; 20:17 ; Dz.Ap.4:10 ; 1 Kor.8:6 ; Gal.1:1 ; Efezjan 4:5-6 ; Filipian 1:2 ; Kolosan 1:2; 2Piotra 1:2; Apokalipsa 5:13 ;19:6-7.

Nie ma więc żadnej podstawy w Biblii, by widzieć wielość w Bogu. Wszelka spekulacja trynitarna ( hebr. szillusz ) jest niebiblijna i całkowicie sprzeczna z podstawowym credo Izraela wyznawanym przez Jezusa ( hebr.Jehoszuę ), który uważał, że JEHOWAH (czyt. JEHOUAH) Bóg jest eִhad czyli jeden, pojedynczy.

Księga Powtórzonego Prawa ( 5Moj.4:35 ) którą Jezus ( hebr. Jehoszua) znał i szanował mówiła wyraźnie „ JEHOWAH ( czyt. JEHOUAH ) jest Bogiem i nie ma innego oprócz Niego ”.

Credo Atanazjańskie czy też późniejsza wersja Nicejsko-Konstantynopolska jest więc w absolutnej sprzeczności z hebrajskim monoteizmem.

Ponadto w gruncie rzeczy sprowadza się do politeizmu, który był nie do pogodzenia z wyznawaną wiarą Hebrajczyków. Kiedy ona słabła wskutek braku wierności to konsekwencją tego było popadanie w bałwochwalstwo i politeizm, które Biblia jednoznacznie potępia.

Ścisły monoteizm widnieje wyraźnie na kartach Biblii od samego początku do samego końca. Od początku rodzaju ludzkiego, od Księgi Rodzaju, a skończywszy na Księdze Apokalipsy. Gwarancją jego prawdziwości jest jego potwierdzenie przez samego Jezusa ( hebr. Jehoszuę ).

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]
Stwórz własną stronę gratis: [link widoczny dla zalogowanych]

Zibi

trynitaryzm niezgodny z Pismem Świętym

W większości dostępnych przekładów Pisma Świętego zarówno katolickich jak i protestanckich można przeczytać następującą informację zapisaną w Psalmie 83 : 19 ( przekład warszawski )

„ Niech wiedzą, że Ty jedynie, który masz imię Jahwe, jesteś Najwyższym nad całym światem.

Gdy anioł Gabriel zwiastował Marii narodzenie się Jezusa powiedział o nim m.in. :

„ Ten będzie wielki i będzie nazwany synem Najwyższego. ’’ - Ewangelia Łukasza 1: 32

Jezus nie jest więc Najwyższym, lecz jest synem Najwyższego !

Stąd też po zmartwychwstaniu powiedział m.in. :
„ Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga waszego.” - Ewangelia Jana 20 :17

A warto wiedzieć, że Najwyższy się nie zmienia o czym informuje proroctwo Malachiasza 3 : 6

„ Ja JEHOVAH nie zmieniam się. ” ( przekład American Standard Version ).

W 5 Mojżeszowej 6 : 4 znajduje się bardzo ważna informacja, która przez całe pokolenia była cytowana i powtarzana przez Izraelitów :

kierunek czytania od prawej do lewej

שְׁמַע יִשְׂרָאֵל יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ יְהֹוָה אֶחָד

jeden Jehowah nasz Bóg Jehowah : Izraelu Słuchaj

Słowa te zacytował Jezus - ( por. Ewangelia Marka 12 : 29 ) - w rozmowie z uczonym w Piśmie, gdy rozmawiali o pierwszym i najważniejszym przykazaniu mówiącym o miłości do Jehowy, które wraz z drugim przykazaniem dotyczącym miłości do bliźniego stanowi fundament i streszczenie całego Prawa.

Znamienne jest tutaj to, że hebrajskie słowo אֶחָד ( eִhad ) znaczy „ jeden ” , „ pojedynczy ” co wskazuje, że Najwyższy Jehowah jest jeden, pojedynczy. Dlatego imię Boże zapisane tetragramem w Piśmie Świętym 7000 razy jest tak istotne. Zapisane też według hebrajskiej punktacji masoreckiej jako JEHOWAH wskazuje niezbicie, że wszelkie trynitarne doktryny to brednie nie mające nic wspólnego z prawdą Słowa Bożego.

Jak to się więc stało, że ta prosta i jasna prawda biblijna została tak zniekształcona, w rezultacie czego pojawiła się zhybrydyzowana z elementów nauk chrześcijańskich i pogańskiej filozofii greckiej doktryna o trójcy ?

Odpowiedzi na to znowu udziela Pismo Święte. Apostoł Paweł pełen ducha świętego wezwawszy starszyznę zboru efeskiego przepowiedział wyraźnie : „ Ja wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając trzody. Nawet spomiędzy was samych powstaną mężowie mówiący rzeczy przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą. ” - Dzieje Apostolskie 20 : 29-30

W pierwszym zaś liście do Tymoteusza 4 :1-2 pisze : „ Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich uwiedzeni obłudą kłamców naznaczonych w sumieniu piętnem występku. ”

W rezultacie doszło do jednego i do drugiego. Pod koniec II wieku biskup rzymski Marcelin ( 296-304 ) podczas prześladowań chrześcijan wszczętych przez cesarza Dioklecjana zdradził wiarę i chcąc się przypodobać cezarowi złożył ofiary Jowiszowi oraz wydał święte księgi pogańskim władzom rzymskim. Sytuacja jeszcze bardziej uległa zmianie, gdy do władzy doszedł zbrodniczy cezar Konstantyn. Ten chcąc mieć kościół podporządkowany sobie, sam jako pontifex maximus mianował nową kurię rzymską złożoną wyłącznie z jego zwolenników. Na jej czele postawił swojego kuzyna Sylwestra - Rufinusa splamionego bałwochwalstwem.

Z inicjatywy współpracujacego z Konstantynem kleru cezar poparł na soborze w Nicei w 325 r. fałszywą doktrynę o współistotności ( homoousios ) archidiakona Atanazego co stało się później podstawą błędnej doktryny trynitarnej niezgodnej z Pismem Świętym wprowadzonej edyktem cesarskim cunctos populos przez Teodozjusza 28 lutego 380 r. nakazującego pod groźbą kar i pomsty cesarskiej, by wszystkie ludy imperium przyjęły doktrynę trynitarną biskupa Damazego. Ci którzy tego nie zrobili stawali się wrogami państwa i byli ścigani i tępieni przez władzę.

Dopiero później w 381 r. odbył się pro forma sobór w Konstantynopolu, który nigdy nie był powszechny, a który przyjął credo trynitarne jako obowiązujące w całym chrześcijaństwie. W dekrecie z 30 lipca 381 roku cesarz Teodozjusz nakazał wypełnić postanowienia soborowe w całym Cesarstwie. Od tej też pory Kodeksy prawne najpierw Teodozjusza, a potem cesarza Justyniana sankcjonowały tą heretycką doktrynę uznaną za prawowierną wbrew temu co mówiło Pismo Święte.

I w taki to właśnie sposób „na polu pszenicznym pojawił się chwast” - o czym uprzedzał Jezus. Chwast z czasem bardzo się rozplenił i stal się zagrożeniem dla pszenicy. Doszło do tego, że tych wszystkich, którzy ujawniali biblijną prawdę o Bogu okrzyknięto heretykami, ścigano i niszczono w bezwzględny sposób. Do dzisiejszego dnia włącznie każdy kto próbuje otwierać ludziom oczy na ten temat staje się bardzo niewygodny dla kleru i jego popleczników. Ulubionym chwytem mającym na celu odstraszenie od słuchania wiarygodnych biblijnych informacji jest fałszywe oskarżenie o spisek masońsko-żydowski. Jak niegdyś w histerii polowań na czarownice wrzuca się do „ jednego wora ” wszystkich niewygodnych ludzi. Najbardziej zdumiewające jest to, że działają te same metody i system inkwizycyjny jak niegdyś tylko w bardziej zakamuflowany i perfidny sposób.

Jezus nie pozostawiał swoim uczniom żadnych złudzeń w tej sprawie. Powiedział bowiem wyraźnie : „ Nie jest sługa większy nad pana swego. Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą. ” - Ewangelia Jana 15 : 20

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]
Stwórz własną stronę gratis: [link widoczny dla zalogowanych]

Pytajnik

Nie oddam życia dla multimiliardera (czyt. Boga), może sobie stworzyć chusteczki na otarcie łez.

Zibi

Pytajnik

Nie, bo nie ma wiecznego cierpienia w piekle. Co innego gdybym przez wieczność musiał patrzeć jak inni się dobrze bawią a ja się smażę w piekle, ale czegoś takiego nie będzie.

Zibi