www.wiarabiblijna.fora.pl

Łukasz

Sen, jawa, rzeczywistość, życie, marzenia, czy są tożsame? czy w pewnym sensie nie łączą się w jedność ?, nie, są jednak inne sen to nadal sen a rzeczywistość to codzienność szarawa szarpanina mało lub nic w tym poezji.

Sanatorium.
Pensjonariusze przybyli wieczorem ,personel widocznie nie spodziewał się takiego najazdu.
W dużej świetlicy ustawiono polowe łózka materace i z tego co pamiętam wszystko na czym można by się położyć do snu.
Leżałem a właściwie miałem spać na dziwnie szerokiej polówce obok mnie a właściwie przy mojej głowie leżała młodziutka śliczna dziewczyna ,nie wiem jak to się stało że zaistniał między nami dziwny kontakt nie taki który dowodzi politowania z jej strony czy czegoś więcej ale taki bezinteresowny -którego trudno nawet określić .
Za dużymi oknami z przewiewną firaną tliło się wieczorne niebo , nie było ciemno.
Po kilka zdawkowych grzecznościowych słowach których już nie pamiętam dziewczyna wślizgnęła się pod moją kołdrę , przytuliła się do mnie ,złapaliśmy się za rękę jak na powitanie ,dotyk jej aksamitnej dłoni i niezwykłe ciepło jej ręki czuje do dziś, było takie serdeczne, takie realne, wprost boskie - chociaż boskiego dotyku nigdy nie doznałem
Trzymaliśmy się tak bez słów, bez gestów w bezruchu , długo bojąc się jakby czegoś ,poczułem że daję to mam wielką radość ,odczucie ogromnej bliskości , baliśmy się cokolwiek zmieniać
Uważaj powiedziałem dyskretnie ,na co? odpowiedziała. Nad nami stał jej mąż , co robisz? zapytał ,przepraszam nie gniewaj się odpowiedziała z wyraźną trwogą i równie delikatnie jak dotyk jej dłoni
Mąż nie robił jej awantury czego się obawiałem przyniósł mi nie pamiętam już co, ja poszedłem w swoją stronę, moje miejsce zajął on, czy ta dziewczyna także tak serdecznie ujęła go za rękę? czy on także poczuł jej boskie niewyobrażalne ciepło? Chciałem to wiedzieć , niestety nigdy tego się nie dowiedziałem oni zniknęli jak sen który właśnie się skończył.

Obok słyszałem miarowy spokojny oddech żony

Co dalej
Bałem się spojrzeć w okno włączyć telewizor wiedziałem że jak to zrobię sen pryśnie jak skra , zapomnę go ,zakryłem szczelnie twarz rękami aby sen się utrwalić zakodował w mózgu, aby pozostał. Pamiętam go do dziś, ten dotyk był taki realny, rzeczywisty, prawdziwy, ciepły serdeczny i bezinteresowny. Czy chciałbym aby było to realne? sam nie wiem, wiem że było to czyste i piękne.
Podobno nasze sny są odzwierciedleniem myśli które podświadomie mamy w ciągu dnia , nie wiem czy tak jest . Wiem że małżeństwa z czterdziestoletnim stażem nie łączy już Szekspirowska inspiracja, łączy przyzwyczajenie ,szara rzeczywistość, kalkulacja, wiszące czyste koszule, równo ułożone skarpetki , wnusia w przedszkolu którą trzeba odebrać,mały remont w mieszkaniu, społeczna powinność do której się zobowiązałem czy miałbym w sobie tyle siły aby zaczynać od nowa? od uścisku dłoni? Nie to nam się nie opłaca ,to bez sensu ,a jednak ta dziewczyna ze snu przypomniała mi że istnieje inne życie takie bez ujadania, szarpaniny, trosk czy ciągłej walki .
Nie chcę w swoim życiu niczego zmieniać wiem że Żona także, czy jednak nasze sny które tylko w pewnym sensie zależą od nas nie łączą się z rzeczywistością z naszym podświadomymi pragnieniami? Czy sen może być jawą ? czy nadal tylko snem tego nie wiem i niech tak pozostanie.

PS : nie jest to historia zmyślona jest realna nieomalże dotykalna. W swoich opowieściach o sobie niejednokrotnie dawałem wyraz traktowania Was jako Przyjaciół bez skrótów w pełnym zaufaniu. Śmieszne to? Nie. To równie rzeczywiste jak to o czym napisałem i nadal będę pisać.